Αν δεν το κάνεις εσύ, κανείς άλλος δεν θα το κάνει για σένα
Φαντάσου να είχες στη ζωή σου έναν άνθρωπο που θα περίμενε στη γωνία για να εντοπίσει και το παραμικρό σου στραβοπάτημα. Που με την πρώτη λάθος κίνηση θα ερχόταν σε απόσταση αναπνοής, θα σε κοιτούσε βαθιά μέσα στα μάτια και θα εκτόξευε κατά πάνω σου κατηγορίες και επικρίσεις. Που τις στιγμές που θέλεις όσο τίποτα άλλο μια αγκαλιά, εκείνες ακριβώς θα έβρισκε να σου θυμίσει όλα σου τα σφάλματα.
Αν ήταν μια φίλη, θα την είχες διώξει από τη ζωή σου εδώ και καιρό.
Μα συνήθως δεν είναι μια φίλη ούτε ένας (προφανώς) λάθος σύντροφος. Αλίμονο, είναι ένα πρόσωπο ακόμα πιο κοντινό. Για εμένα ήμουν εγώ και για εσένα (ίσως) είσαι εσύ.
3 ΣΗΜΑΔΙΑ ΟΤΙ ΚΡΙΝΕΙΣ ΠΟΛΥ ΑΥΣΤΗΡΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ
& ΠΩΣ ΘΑ ΤΑ ΑΝΤΙΣΤΡΕΨΕΙΣ
Ψάξε για τα σημάδια. Συνήθως είναι κρυμμένα καλά – όλες αυτές τις συμπεριφορές/συνήθειες τις υιοθετούμε χωρίς να το συνειδητοποιούμε, αλλά τη ζημιά που κάνουμε σε εμάς τους ίδιους όταν είμαστε υπερβολικά αυστηροί με τον εαυτό μας την εισπράττουμε κάθε μέρα. Και αφού εντοπίσεις όσα σε κάνουν να σε κρίνεις τόσο αυστηρά, άρχισε να «το μαζεύεις», ένα πράγμα τη φορά, με πρώτο βήμα την αποδοχή.
1. Από ένα μόνο δέντρο φτιάχνεις ολόκληρο δάσος
Πολύ συχνά, όταν συνηθίζουμε να τα βάζουμε με τον εαυτό μας, βιαζόμαστε να βάλουμε κάθε μεμονωμένο περιστατικό κάτω από μια μεγαλύτερη ομπρέλα: ένα λάθος στη δουλειά επιβεβαιώνει στο μυαλό σου ότι δεν είσαι αρκετά ικανός γι’ αυτή τη θέση και πως θα βρίσκεσαι σίγουρα μέσα στο επόμενο κύμα απολύσεων από την εταιρία.
Αντί να γενικεύεις τα πράγματα και να σου επιτίθεσαι συνεχώς («πάλι τα θαλάσσωσα»), δοκίμασε να δεις κάθε φορά για ποιο λόγο τα πράγματα εξελίχθηκαν όπως εξελίχθηκαν («γιατί δεν εντόπισα νωρίτερα το πρόβλημα που βγήκε στην πορεία; Τι μπορώ να κάνω την επόμενη φορά ώστε να το προλάβω;»).
2. Βλέπεις μόνο τα αρνητικά και προσπερνάς τα θετικά
Αν μπορούσες να βγεις έξω από κάθε κατάσταση και έβλεπες τα πράγματα αποστασιοποιημένα και από ψηλά, σαν τρίτος, είσαι σίγουρος 100% ότι θα έβλεπες μόνο σφάλματα και αστοχίες; Κάθε φορά που πιάνεις τον εαυτό σου να σε βάζει στη γωνία, αναρωτήσου, πράγματι κάνεις συνέχεια τα ίδια λάθη; Μήπως έχουν υπάρξει και φορές που έχεις χειριστεί τα πράγματα καλά; Πάρε ένα σημειωματάριο και στο τέλος κάθε μέρας κάνε ένα «θετικό απολογισμό»: σημείωνε τρία τουλάχιστον πράγματα που έκανες καλά. Και πες μπράβο στον εαυτό σου. Από μικροί έχουμε μάθει να παλεύουμε να διορθώσουμε τα σημεία που υστερούμε, ξεχνώντας να επιβραβεύουμε τον εαυτό μας για όλα εκείνα στα οποία θριαμβεύουμε, μικρά ή μεγαλύτερα. Ήρθε η ώρα να φέρουμε μια ισορροπία σε όλο αυτό… Ξέχασε τη μετριοπάθεια, για το σκοπό αυτού του τετραδίου, είσαι ο μεγαλύτερός σου θαυμαστής!
Παρόλα αυτά, μέσα σε αυτές τις επικρίσεις και τις αρνητικές σκέψεις, μερικές φορές κρύβονται και αλήθειες. Αν πράγματι χρειάζεται να διορθώσεις κάποια πράγματα στον εαυτό σου, κάν’το και αν δεν ξέρεις πώς, ζήτησε βοήθεια. Πάψε να δίνεις στον εαυτό σου υπαρκτούς λόγους για να σε κριτικάρεις.
3. Ταυτίζεσαι με τον εσωτερικό σου κριτή
Όλες αυτές οι αρνητικές σκέψεις που κάνουμε για τον εαυτό μας μοιάζουν να μας μιλούν με βεβαιότητα. «Δεν είμαι αρκετά ικανός», «το σώμα μου είναι χάλια», «δεν έχω τόση δύναμη για να τα καταφέρω», ψιθυρίζουμε σ’ εμάς τους ίδιους αμέτρητες φορές μέσα στην ημέρα, μπροστά ή πίσω από καθρέφτες. Μια τεχνική που εφαρμόζουν οι ειδικοί στην αυτοβελτίωση και την ενδυνάμωση του εαυτού είναι η εξής: γράψε όλες αυτές τις επικρίσεις και στη συνέχεια γύρισέ τες σε β’ πρόσωπο. Διατυπωμένες με αυτό τον τρόπο, κάποιες από αυτές ίσως σου θυμίσουν κάτι που άκουσες μία ή περισσότερες φορές σε μικρή ηλικία. Προσοχή, όμως: ο σκοπός εδώ δεν είναι να κατηγορήσουμε γονείς και παλιούς συμμαθητές, αλλά απλώς να αντιληφθούμε πώς χτίστηκε όλο αυτό μέσα στο πέρασμα του χρόνου. Θυμήσου επίσης πως όταν κάποιος εκφράζει μια άποψη για κάποιον άλλο, αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι είναι και η σωστή – είναι απλώς η δική του ερμηνεία.
Ξανακοίταξε αυτά που έχεις γράψει (σε β’ πρόσωπο) και αναρωτήσου: αν τώρα στεκόταν απέναντί σου ο 6χρονος εαυτός σου, θα του μιλούσες έτσι; Ή θα του έλεγες να πιστέψει στον εαυτό του;
(ΕΑΥΤΕ ΜΟΥ, Σ’ ΑΓΑΠΩ)
ΓΙΑ ΣΗΜΕΡΑ, ΓΙΑ ΑΥΡΙΟ, ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ <3
Στο τέλος κάθε μαθήματος γιόγκα η δασκάλα μας, μετά τη χαλάρωση, μας λέει να γυρίσουμε στο πλάι και να μείνουμε για λίγο έτσι, αγκαλιάζοντας τον εαυτό μας. Όταν ανοίγω τα μάτια μου, λίγοι ασκούμενοι ακουμπούν έστω τον ώμο του ο καθένας. Δεν μας έχει μάθει κανείς να αγαπάμε τον εαυτό μας. Οι περισσότεροι μεγαλώσαμε ακούγοντας «δεν μπορείς» και «δεν πρέπει», μα ακόμα κι όσοι ακούγαμε ότι είμαστε «οι καλύτεροι», θέτοντας εξωπραγματικές προσδοκίες από τον εαυτό μας, σύντομα βρεθήκαμε να ανταγωνιζόμαστε άλλους, πολλές φορές πράγματι καλύτερους.
Στα παιδιά μου λέω ότι η μόνη εποικοδομητική σύγκριση είναι του σήμερά μας με το χθες μας. Για ν’ αγαπήσουμε τον εαυτό μας, χρειάζεται πρώτα να κοιταχτούμε στον καθρέφτη με ειλικρίνεια. Χωρίς φίλτρα που ωραιοποιούν ούτε όμως και που παραείναι αυστηρά. Χρειάζεται να αποδεχτούμε το σήμερά μας για να φτιάξουμε ένα καλύτερο αύριο για τον εαυτό μας. Και τον κόσμο ολόκληρο…
Πρώτη δημοσίευση: kisslaurenne.com <3
Φαντάσου να είχες στη ζωή σου έναν άνθρωπο που θα περίμενε στη γωνία για να εντοπίσει και το παραμικρό σου στραβοπάτημα. Που με την πρώτη λάθος κίνηση θα ερχόταν σε απόσταση αναπνοής, θα σε κοιτούσε βαθιά μέσα στα μάτια και θα εκτόξευε κατά πάνω σου κατηγορίες και επικρίσεις. Που τις στιγμές που θέλεις όσο τίποτα άλλο μια αγκαλιά, εκείνες ακριβώς θα έβρισκε να σου θυμίσει όλα σου τα σφάλματα.
Αν ήταν μια φίλη, θα την είχες διώξει από τη ζωή σου εδώ και καιρό.
Μα συνήθως δεν είναι μια φίλη ούτε ένας (προφανώς) λάθος σύντροφος. Αλίμονο, είναι ένα πρόσωπο ακόμα πιο κοντινό. Για εμένα ήμουν εγώ και για εσένα (ίσως) είσαι εσύ.
3 ΣΗΜΑΔΙΑ ΟΤΙ ΚΡΙΝΕΙΣ ΠΟΛΥ ΑΥΣΤΗΡΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ
& ΠΩΣ ΘΑ ΤΑ ΑΝΤΙΣΤΡΕΨΕΙΣ
Ψάξε για τα σημάδια. Συνήθως είναι κρυμμένα καλά – όλες αυτές τις συμπεριφορές/συνήθειες τις υιοθετούμε χωρίς να το συνειδητοποιούμε, αλλά τη ζημιά που κάνουμε σε εμάς τους ίδιους όταν είμαστε υπερβολικά αυστηροί με τον εαυτό μας την εισπράττουμε κάθε μέρα. Και αφού εντοπίσεις όσα σε κάνουν να σε κρίνεις τόσο αυστηρά, άρχισε να «το μαζεύεις», ένα πράγμα τη φορά, με πρώτο βήμα την αποδοχή.
1. Από ένα μόνο δέντρο φτιάχνεις ολόκληρο δάσος
Πολύ συχνά, όταν συνηθίζουμε να τα βάζουμε με τον εαυτό μας, βιαζόμαστε να βάλουμε κάθε μεμονωμένο περιστατικό κάτω από μια μεγαλύτερη ομπρέλα: ένα λάθος στη δουλειά επιβεβαιώνει στο μυαλό σου ότι δεν είσαι αρκετά ικανός γι’ αυτή τη θέση και πως θα βρίσκεσαι σίγουρα μέσα στο επόμενο κύμα απολύσεων από την εταιρία.
Αντί να γενικεύεις τα πράγματα και να σου επιτίθεσαι συνεχώς («πάλι τα θαλάσσωσα»), δοκίμασε να δεις κάθε φορά για ποιο λόγο τα πράγματα εξελίχθηκαν όπως εξελίχθηκαν («γιατί δεν εντόπισα νωρίτερα το πρόβλημα που βγήκε στην πορεία; Τι μπορώ να κάνω την επόμενη φορά ώστε να το προλάβω;»).
2. Βλέπεις μόνο τα αρνητικά και προσπερνάς τα θετικά
Αν μπορούσες να βγεις έξω από κάθε κατάσταση και έβλεπες τα πράγματα αποστασιοποιημένα και από ψηλά, σαν τρίτος, είσαι σίγουρος 100% ότι θα έβλεπες μόνο σφάλματα και αστοχίες; Κάθε φορά που πιάνεις τον εαυτό σου να σε βάζει στη γωνία, αναρωτήσου, πράγματι κάνεις συνέχεια τα ίδια λάθη; Μήπως έχουν υπάρξει και φορές που έχεις χειριστεί τα πράγματα καλά; Πάρε ένα σημειωματάριο και στο τέλος κάθε μέρας κάνε ένα «θετικό απολογισμό»: σημείωνε τρία τουλάχιστον πράγματα που έκανες καλά. Και πες μπράβο στον εαυτό σου. Από μικροί έχουμε μάθει να παλεύουμε να διορθώσουμε τα σημεία που υστερούμε, ξεχνώντας να επιβραβεύουμε τον εαυτό μας για όλα εκείνα στα οποία θριαμβεύουμε, μικρά ή μεγαλύτερα. Ήρθε η ώρα να φέρουμε μια ισορροπία σε όλο αυτό… Ξέχασε τη μετριοπάθεια, για το σκοπό αυτού του τετραδίου, είσαι ο μεγαλύτερός σου θαυμαστής!
Παρόλα αυτά, μέσα σε αυτές τις επικρίσεις και τις αρνητικές σκέψεις, μερικές φορές κρύβονται και αλήθειες. Αν πράγματι χρειάζεται να διορθώσεις κάποια πράγματα στον εαυτό σου, κάν’το και αν δεν ξέρεις πώς, ζήτησε βοήθεια. Πάψε να δίνεις στον εαυτό σου υπαρκτούς λόγους για να σε κριτικάρεις.
3. Ταυτίζεσαι με τον εσωτερικό σου κριτή
Όλες αυτές οι αρνητικές σκέψεις που κάνουμε για τον εαυτό μας μοιάζουν να μας μιλούν με βεβαιότητα. «Δεν είμαι αρκετά ικανός», «το σώμα μου είναι χάλια», «δεν έχω τόση δύναμη για να τα καταφέρω», ψιθυρίζουμε σ’ εμάς τους ίδιους αμέτρητες φορές μέσα στην ημέρα, μπροστά ή πίσω από καθρέφτες. Μια τεχνική που εφαρμόζουν οι ειδικοί στην αυτοβελτίωση και την ενδυνάμωση του εαυτού είναι η εξής: γράψε όλες αυτές τις επικρίσεις και στη συνέχεια γύρισέ τες σε β’ πρόσωπο. Διατυπωμένες με αυτό τον τρόπο, κάποιες από αυτές ίσως σου θυμίσουν κάτι που άκουσες μία ή περισσότερες φορές σε μικρή ηλικία. Προσοχή, όμως: ο σκοπός εδώ δεν είναι να κατηγορήσουμε γονείς και παλιούς συμμαθητές, αλλά απλώς να αντιληφθούμε πώς χτίστηκε όλο αυτό μέσα στο πέρασμα του χρόνου. Θυμήσου επίσης πως όταν κάποιος εκφράζει μια άποψη για κάποιον άλλο, αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι είναι και η σωστή – είναι απλώς η δική του ερμηνεία.
Ξανακοίταξε αυτά που έχεις γράψει (σε β’ πρόσωπο) και αναρωτήσου: αν τώρα στεκόταν απέναντί σου ο 6χρονος εαυτός σου, θα του μιλούσες έτσι; Ή θα του έλεγες να πιστέψει στον εαυτό του;
(ΕΑΥΤΕ ΜΟΥ, Σ’ ΑΓΑΠΩ)
ΓΙΑ ΣΗΜΕΡΑ, ΓΙΑ ΑΥΡΙΟ, ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ <3
Στο τέλος κάθε μαθήματος γιόγκα η δασκάλα μας, μετά τη χαλάρωση, μας λέει να γυρίσουμε στο πλάι και να μείνουμε για λίγο έτσι, αγκαλιάζοντας τον εαυτό μας. Όταν ανοίγω τα μάτια μου, λίγοι ασκούμενοι ακουμπούν έστω τον ώμο του ο καθένας. Δεν μας έχει μάθει κανείς να αγαπάμε τον εαυτό μας. Οι περισσότεροι μεγαλώσαμε ακούγοντας «δεν μπορείς» και «δεν πρέπει», μα ακόμα κι όσοι ακούγαμε ότι είμαστε «οι καλύτεροι», θέτοντας εξωπραγματικές προσδοκίες από τον εαυτό μας, σύντομα βρεθήκαμε να ανταγωνιζόμαστε άλλους, πολλές φορές πράγματι καλύτερους.
Στα παιδιά μου λέω ότι η μόνη εποικοδομητική σύγκριση είναι του σήμερά μας με το χθες μας. Για ν’ αγαπήσουμε τον εαυτό μας, χρειάζεται πρώτα να κοιταχτούμε στον καθρέφτη με ειλικρίνεια. Χωρίς φίλτρα που ωραιοποιούν ούτε όμως και που παραείναι αυστηρά. Χρειάζεται να αποδεχτούμε το σήμερά μας για να φτιάξουμε ένα καλύτερο αύριο για τον εαυτό μας. Και τον κόσμο ολόκληρο…
Πρώτη δημοσίευση: kisslaurenne.com <3
0 comments