2.       «Why 30 Is Not the New 20» της Meg Jay. Η κλινική ψυχολόγος Meg Jay έχει κάτι (πολύ σημαντικό!) να πει σε όλους όσοι είναι στα 20s τους: μπορεί να νιώθετε ότι η δουλειά των ονείρων σας, η σχέση της ζωής σας και όλη σας η ζωή να βρίσκονται μπροστά σας, «αλλά εσείς  αποφασίζετε για τις ζωές σας και μάλιστα αυτή τη στιγμή. Μην ορίζεστε από αυτό που δεν ξέρατε ή δεν κάνατε». Οι επιλογές που κάνουμε στα 20κάτι μας έχουν αντίκτυπο σε όλη μας τη ζωή: «Η κρίση της μέσης ηλικίας δεν είναι να αγοράζεις κόκκινο αγωνιστικό αμάξι. Είναι να συνειδητοποιείς ότι δεν μπορείς να έχεις την καριέρα που ήθελες. Είναι να συνειδητοποιείς ότι δεν μπορείς να έχεις το παιδί που θέλεις τώρα, ή ότι δεν μπορείς να δώσεις στο παιδί σου ένα αδερφάκι. Πάρα πολλοί τριαντάρηδες και σαραντάρηδες κοιτούν τους εαυτούς τους, και εμένα, πηγαίνοντας πέρα δώθε στο δωμάτιο και λένε για τα είκοσί τους, "Τι έκανα; Τι σκεφτόμουν;"…». Μία από τις πιο δυνατές στιγμές της ομιλίας της Meg Jay είναι όταν διηγείται αυτό που άκουσε από ασθενή της:  «‘‘Το να κάνω σχέσεις στα 20 μου ήταν σαν τις μουσικές καρέκλες. Όλοι έτρεχαν γύρω γύρω και περνούσαν καλά, αλλά μετά κάποια στιγμή γύρω στα 30 ήταν λες και η μουσική σταμάτησε να παίζει και όλοι άρχισαν να κάθονται. Δεν ήθελα να είμαι η μόνη που έμεινε όρθια, έτσι ορισμένες φορές σκέφτομαι ότι παντρεύτηκα τον άντρα μου επειδή ήταν η πλησιέστερη καρέκλα σε μένα στα 30 μου." Όλοι εσείς που είστε 20+: Μην το κάνετε αυτό στον εαυτό σας!».

3.       «For Parents, Happiness is a Very High Bar» της Jennifer Senior.  Ή αλλιώς, το εγχειρίδιο για αγχωμένους γονείς. Η συντάκτρια του New York Magazine και συγγραφέας Jennifer Senior περιγράφει μια πραγματικότητα που όλες όσες είμαστε μαμάδες ζούμε: θέλουμε τόσο πολύ τα παιδιά μας να είναι ευτυχισμένα ώστε συχνά, κοιτάζοντας το δέντρο, χάνουμε το δάσος. Κι όταν η ευτυχία γίνεται αυτοσκοπός, καταλήγουμε στρεσαρισμένες από την προσπάθειά μας να «κάνουμε τα πάντα για το παιδί μας». Διαβάζουμε βιβλία και άρθρα, πηγαίνουμε σε σεμινάρια, γράφουμε τα παιδιά μας σε δραστηριότητες, κι όλα αυτά για να τα προετοιμάσουμε για τον κόσμο όσο καλύτερα μπορούμε. Φυσικά και πρέπει να ενημερωνόμαστε. Φυσικά και πρέπει να μαθαίνουμε και να εξελισσόμαστε και σαν άνθρωποι και σαν γονείς. Όμως, αυτό που αληθινά χρειάζεται είναι η παλιά, καλή συνταγή:  να τα διδάσκουμε την αξιοπρέπεια και το σεβασμό και να τα διδάσκουμε με αγάπη. Η ευτυχία και η αυτοεκτίμηση θα έρθουν μόνες τους…

4.       «Tales of Passion» της Isabel Allende. «Οι πρωταγωνίστριες των βιβλίων μου», λέει η διάσημη συγγραφέας, «είναι δυνατές και παθιασμένες. Δεν τις βγάζω από το μυαλό μου, δεν χρειάζεται – κοιτάζω γύρω μου και τις βλέπω παντού… Οι γυναίκες αποτελούν το 51% του παγκόσμιου πληθυσμού και αν είναι δυνατές, τα πάντα μπορούν να αλλάξουν… Πιστεύω ότι ήρθε η ώρα να κάνουμε θεμελιώδεις αλλαγές στον πολιτισμό μας. Αλλά για να γίνει πράγματι η αλλαγή, χρειαζόμαστε θηλυκή ενέργεια στη διακυβέρνηση του κόσμου. Χρειαζόμαστε σημαντικό αριθμό γυναικών σε θέσεις δύναμης… Θέλω να κάνω αυτόν τον κόσμο καλό. Όχι καλύτερο, αλλά καλό». Η Isabel Allende γνωρίζει πολύ καλά πώς να διηγείται ιστορίες. Κι οι ιστορίες που διηγείται σε αυτό το βίντεο, ιστορίες γυναικών σε λιγότερο αναπτυγμένες χώρες, θα αλλάξουν για πάντα το πώς βλέπεις τις έννοιες «δύναμη» και «πάθος». Ας σηκώσουμε τα μανίκια, μας προτρέπει στο τέλος της ομιλίας της η Allende, κι ας πιάσουμε δουλειά, παθιασμένα, για να φτιάξουμε έναν σχεδόν τέλειο κόσμο.

  

5.       «The Secret to Desire in aLong-Term Relationship» της Esther Perel. «Γιατί το καλό σεξ ξεθωριάζει τόσο συχνά ακόμη και σε ζευγάρια που συνεχίζουν ν' αγαπιούνται όσο ποτέ;», αναρωτιέται η Βελγίδα ψυχοθεραπεύτρια την οποία οι New York Times ονόμασαν «η επόμενη Dr Ruth». «Στην καρδιά της διατήρησης της επιθυμίας σε μια σταθερή σχέση βρίσκεται η συμφιλίωση δύο θεμελιωδών ανθρώπινων αναγκών. Από τη μια, έχουμε την ανάγκη μας για ασφάλεια, προβλεψιμότητα, προστασία, αξιοπιστία, φερεγγυότητα και μονιμότητα –όλες αυτές τις υποστηρικτικές εμπειρίες της ζωής μας που ονομάζουμε σπιτικό. Έχουμε όμως επίσης μια εξίσου ισχυρή ανάγκη -άνδρες και γυναίκες - για περιπέτεια, καινοτομία, μυστήριο, για ρίσκο και κίνδυνο, για το άγνωστο και το απρόσμενο, για την έκπληξη -- το πιάνετε το νόημα -- για την εμπειρία, για το ταξίδι... Καταλήγουμε λοιπόν σε ένα άτομο και βασικά του ζητάμε τα πάντα: ‘‘Κάνε με δική σου, δώσε μου ταυτότητα, δώσε μου συνέχεια, αλλά και υπέρβαση και μυστήριο και δέος, όλα σε ένα. Δώσε μου άνεση, αλλά και ακρότητα. Δώσ’ μου καινοτομία, δώσ’ μου και οικειότητα. Δώσε μου προβλεψιμότητα αλλά κι εκπλήξεις’’». Η ομιλία της Perel κρύβει μικρά διαμάντια για τη σχέση μας με το σύντροφό μας.

6.       Το βίντεο με τον Daniel Craig και την Judi Dench για την ισότητα. Ένα βίντεο για την ανισότητα, που δημιουργήθηκε για την Ημέρα της Γυναίκας το 2011, αλλά παραμένει δυστυχώς επίκαιρο. «Είμαστε ίσιοι, έτσι δεν είναι;» ή μήπως όχι; «Ο κόσμος άλλαξε», λέει η θρυλική κινηματογραφική «Μ» του James Bond , «αλλά τα νούμερα συνεχίζουν να ορθώνονται εναντίον μας… Οπότε, είμαστε ίσοι; Μέχρι η απάντηση να είναι ‘‘ναι’’, δεν πρέπει να σταματήσουμε να αναρωτιόμαστε».

7.       «Your Elusive Creative Genius» της Elizabeth Gilbert. Η συγγραφέας του best seller Eat, Pray, Love δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Σε αυτή την ομιλία της μας εμπνέει να (ξανα)βρούμε τη δημιουργικότητά μας, ό,τι κι αν κάνει η καθεμιά μας. Η συμβουλή της; Μην πιέζεις τον εαυτό σου, αλλά μη σταματάς να δημιουργείς!

  

8.       «Everything I Needed to Know I Learned in a Mental Hospital» της Glennon Doyle Melton. Αν και στην αρχή μπορεί κανείς να νομίζει ότι πρόκειται για μια ομιλία για τον εθισμό, ουσιαστικά, μιλώντας για τη δική της μάχη με αυτόν, η συγγραφέας του best seller Carry on, Warrior μας θυμίζει πόσο θάρρος χρειάζεται για να ζήσει κανείς σ’ αυτόν τον κόσμο. Και πως αυτό το θάρρος το έχουμε όλες μας! Το πολυτιμότερό της μάθημα ήταν αυτό που την έκανε να αγαπήσει τον εαυτό της όπως είναι: όταν αποδέχτηκε τα συναισθήματα και τις ευαισθησίες της, τότε ήταν η στιγμή που συγχώρεσε τον εαυτό της που είναι απλώς… άνθρωπος. «Δεν χρειαζόμαστε άλλους σούπερ ήρωες», λέει. Χρειαζόμαστε μόνο η καθεμία μας να είναι ο εαυτός της.

Αναδημοσιεύτηκε στο queen.gr