Έχεις αναρωτηθεί ποτέ από πού προέρχονται τα συναισθήματα; Τι μας κάνει να αισθανόμαστε χαρά, ελπίδα, αισιοδοξία, αλλά και θλίψη, αδικία, απογοήτευση ή θυμό; Οι περισσότεροι νομίζουν πως οι εξωτερικές συνθήκες είναι αυτές που μας προκαλούν τα συναισθήματα που νιώθουμε: οι όμορφες στιγμές που ζούμε τα Χριστούγεννα μας πλημμυρίζουν με χαρά, ενώ ένα απαξιωτικό σχόλιο του προϊστάμενού μας μας δημιουργεί θυμό και στεναχώρια. Κι όμως, αν το σκεφτείς καλά, θα δεις ότι το κλειδί δεν βρίσκεται έξω από εμάς, αλλά μέσα μας και πιο συγκεκριμένα, στο νου μας. Γιατί, για παράδειγμα, το ίδιο αρνητικό σχόλιο μια συναδέλφου είναι ικανό εσένα να σε κάνει έξαλλη, ενώ μια άλλη κοπέλα στο γραφείο την αφήνει αδιάφορη, χωρίς να την αγγίζει καθόλου ή να της δημιουργεί αρνητικά συναισθήματα; Διότι πριν δημιουργηθεί ένα συναίσθημα έχει προηγηθεί μια σκέψη. Στην παραπάνω περίπτωση, ο θυμός σου ίσως προήλθε από τη σκέψη «δεν εκτιμούν καθόλου τη δουλειά μου εδώ μέσα» ή μπορεί να θύμωσες με τον εαυτό σου γιατί μέσα σου πιστεύεις πως δεν έχεις κάνει και ό,τι καλύτερο μπορούσες. Αντίθετα, η συνάδελφός σου που το σχόλιο της τρίτης κοπέλας πέρασε χωρίς να την αγγίξει ούτε στο ελάχιστο ενδεχομένως να σκέφτηκε «εγώ ξέρω πως έδωσα τον καλύτερό μου εαυτό, είμαι σίγουρη ότι είμαι άξια και ας λένε ό,τι θέλουν οι άλλοι». Όταν λοιπόν κάνουμε θετικές σκέψεις, δεν αφήνουμε περιθώριο στις αρνητικές να τρυπώσουν στο μυαλό μας και να μας στερήσουν την ευτυχία.