...το δικό σου. Κι έπειτα θα ανακαλύψεις πως είσαι ένα κομμάτι από το άλλο, το μεγάλο.
Αυτό το κείμενο ήρθε σαν φυσική συνέχεια του προηγούμενου που ανέβηκε στο αγαπημένο KissLaurenne. Την ημέρα που η Ιλιάδα ανέβασε το «Η ερώτηση που σε παγιδεύει στον αρνητισμό (και πώς να την αποφύγεις)», είχα μόλις μπει στο 9ο κεφάλαιο του Feel The Fear and Do it Anyway της Susan Jeffers, το οποίο οι εκδόσεις Διόπτρα συστήνουν στο ελληνικό κοινό ως «έναν οδηγό για να σταματήσουμε τις αρνητικές σκέψεις και να εκπαιδεύσουμε το μυαλό μας να σκέφτεται θετικά». Γι’ αυτό το βιβλίο θα γράψω ξανά, γιατί είναι ένας αληθινός θησαυρός, αλλά σήμερα θα σταθώ σε αυτό το ένα εργαλείο που η Jeffers προτείνει όταν τα πλάνα μας ανατρέπονται, όταν έρχονται τα δύσκολα, όταν οι εξελίξεις μάς τραβούν προς την αντίθετη κατεύθυνση από αυτή που θέλουμε, όταν μας συμβαίνουν όλα εκείνα τα στραβά που μας κάνουν να αναρωτιόμαστε «γιατί;»…
Όταν ερχόμαστε αντιμέτωποι με (αντικειμενικά) μεγάλες αναποδιές, το να σηκώνουμε τα μάτια ψηλά στον ουρανό και να ρωτάμε βουτηγμένοι μέσα στην αδικία «γιατί;», το είδαμε, μας οδηγεί πάντα και με ακρίβεια σε αδιέξοδο. Τι προτείνει η Jeffers;
«Πες ναι στο Σύμπαν σου […] Ό,τι κι αν συμβαίνει στη ζωή σου, απλά γνέψε καταφατικά, κούνησε πάνω κάτω το κεφάλι σου, αντί να το κουνάς δεξιά αριστερά σε απόγνωση […] Κι εδώ, ο όρος Σύμπαν είναι εκείνο το σχέδιο ζωής που φαίνεται να αναλαμβάνει τα ηνία ανεξάρτητα από όσα έχουμε εμείς στο μυαλό μας – εκείνη η “δύναμη” που φαίνεται να λειτουργεί τελείως αυτόνομα και που συχνά έρχεται σε αντίθεση με το πώς θέλουμε εμείς να είναι τα πράγματα. Είναι εκείνη η ροή στη ζωή τη δική μας και των άλλων πάνω στην οποία δεν έχουμε κανέναν έλεγχο. Εμείς μπορεί να θέλουμε να κινηθούμε προς μια κατεύθυνση, αλλά ένα αναπάντεχο γεγονός τα αλλάζει όλα […] Η φράση “πες ναι” σημαίνει αποδέξου όσα σου φέρνει η ζωή. Πες ναι σημαίνει πάψε να αντιδράς και κάνε χώρο για να δεις νέους τρόπους να βλέπεις τα πράγματα […]
»Όταν λες όχι [σ.σ. ή γιατί;], γίνεσαι θύμα και σαμποτάρεις την ευκαιρία σου να εξελιχθείς […] Το να λες ναι είναι το αντίδοτο σε κάθε απογοήτευση, απόρριψη, κάθε χαμένη ευκαιρία […]
»Τον πόνο δεν μπορεί κανείς να τον αποφύγει, αλλά λέγοντας ναι [στο Σύμπαν και στον ίδιο τον πόνο], απελευθερώνεσαι από το ρόλο του θύματος. Αναγνωρίζεις ότι μπορείς να διαχειριστείς τον πόνο και ό,τι τον προκαλεί […] Αναγνωρίζεις όλο τον πόνο που νιώθεις, ξέροντας όμως ότι είσαι δυνατότερος: όχι μόνο θα περάσεις στην αντίπερα όχθη, αλλά θα έχεις βγει και κερδισμένος – αρκεί να ψάξεις να βρεις τι έχεις να κερδίσεις κάθε φορά».
Το όλο concept του να λες ναι στο Σύμπαν δεν είναι δύσκολο να το καταλάβει κανείς, αυτό το παραδέχεται η Jeffers. Όμως το να μάθουμε να λέμε ναι, μπορεί πράγματι να είναι δύσκολο.
Εκείνη την ημέρα, όταν συνειδητοποίησα πόσο ωραία είχαν συντονιστεί αυτά που είχα γράψει πριν καιρό με αυτά που διάβαζα εκείνη τη στιγμή, έκλεισα το μάτι στο Σύμπαν. Ελάχιστες μέρες αργότερα, ξανακοίταξα ψηλά, αλλά με διαφορετικό χαμόγελο αυτή τη φορά, όταν έμαθα για ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας ενός ανθρώπου που αγαπώ πολύ. Ήμουν ευγνώμων που στο νου μου είχα φρέσκα ακόμη τα λόγια της Jeffers. Τώρα ήταν η στιγμή να πω ναι στο Σύμπαν. Μα, πώς;
5 TIPS ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΘΕΙΣ ΝΑ ΑΠΟΔΕΧΕΣΑΙ ΟΣΑ ΣΟΥ ΦΕΡΝΕΙ Η ΖΩΗ (&ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ)
Η Jeffers δεν ζούσε σε ροζ συννεφάκι. Δεν υποστήριξε ούτε μια φορά στο βιβλίο της ότι λέγοντας ναι στο Σύμπαν σταματάει ο πόνος ή ότι υπάρχουν έξυπνα τρικ για να τον προσπεράσεις και να βγεις μπροστά. Ίσα ίσα, παραθέτει μια σειρά από παραδείγματα ανθρώπων που ήρθαν αντιμέτωποι με σοβαρές προκλήσεις στη ζωή τους (αναπηρία, απώλεια αγαπημένων, στέρηση της ελευθερίας τους…) κι αντί να παραιτηθούν, αναγνώρισαν ότι μπορεί να μην μπορούμε να ελέγξουμε όσα συμβαίνουν στη ζωή μας, αλλά μπορούμε να ελέγξουμε το πώς θα αντιδράσουμε σε αυτά.
Τα 5 tips που η Jeffers γράφει παρακάτω στο Feel the Fear and Do it Anyway είναι (και ήταν και για εμένα) πολύτιμα:
1. Αναγνώρισέ το συνειδητά όταν λες όχι. Χωρίς να τα βάζεις με τον εαυτό σου, θύμιζέ σου ότι στις δυσκολίες έχεις την επιλογή να μην πατάς αυτόματα το κουμπί του «όχι» ή του «γιατί». Βάλε στο γραφείο σου, στο ψυγείο ή στον καθρέφτη σημειώματα που να σου το θυμίζουν: «Βρίσκω αξία σε οτιδήποτε κι αν μου συμβαίνει», «Αφήνομαι στη ροή» ή το γνωστό «Όταν η ζωή σού δίνει λεμόνια, φτιάξε λεμονάδα»…
2. Κούνησε το κεφάλι σου καταφατικά, σαν να λες ναι. Όταν η Jeffers έγραφε αυτό το βιβλίο το 1987 δεν ήταν ευρέως γνωστό, αλλά στις μέρες μας πια έχει επιβεβαιωθεί ότι μπορούμε να αλλάξουμε την ψυχολογία μας με τη φυσιολογία μας. Χωρίς να το αναλύει, η συγγραφέας λέει ότι ακόμα και αυτή η απλή κίνηση μας μεταδίδει την αίσθηση ότι όλα θα πάνε καλά. Γι’ αυτό σήμερα πλέον σε όλα τα σεμινάρια προσωπικής ενδυνάμωσης διδάσκεται και η συγκεκριμένη τεχνική.
3. Χαλάρωσε το σώμα σου και θα χαλαρώσει και το μυαλό. Όπως και παραπάνω, κάνε ασκήσεις αναπνοής ή σκάναρε με το νου σου ολόκληρο το σώμα, απελευθερώνοντας την ένταση όπου την εντοπίσεις. Η Jeffers δεν το αναφέρει, αλλά και ο διαλογισμός φυσικά βοηθάει στο να χαλαρώνουμε όταν τα πράγματα ζορίζουν.
4. Βρες τι χρήσιμο προκύπτει από όλο αυτό. Αν μείνουμε στις προσδοκίες μας, την εικόνα του πώς «πρέπει» να είναι τα πράγματα, δεν αφήνουμε ούτε μια χαραμάδα στο μυαλό μας να σκεφτεί διαφορετικά, να βρει εναλλακτικούς τρόπους να ερμηνεύσει όσα συμβαίνουν. Από κάθε εμπειρία έχουμε να μάθουμε κάτι, αρκεί να είμαστε ανοιχτοί σε αυτό.
5. Μην λες όχι στη δυσκολία σου, να πεις ναι. Με λίγα λόγια, να είσαι επιεικής με τον εαυτό σου, να σε αποδέχεσαι. Αν μια ζωή λειτουργείς με έναν συγκεκριμένο τρόπο, θα χρειαστεί παραπάνω από μία μέρα για να αλλάξει αυτό. Εντωμεταξύ, μπορείς να κάνεις εξάσκηση με τις πιο μικρές αναποδιές της ζωής: όταν αργεί το ραντεβού σου, όταν κολλάς στην κίνηση, όταν δεν βρίσκεις κάτι που αναζητάς, say yes.
Εδώ θα προσθέσω ένα ακόμα tip, αυτή τη φορά της Lissa Rankin, παθολόγου και συγγραφέα των best-sellers Mind Over Medicine και The Fear Cure: «Πώς θα ήταν άραγε η ζωή μας», γράφει η Rankin, «αν απλά αποδεχόμασταν με ταπεινότητα ότι το πώς λειτουργεί το Σύμπαν παραμένει ένα τεράστιο μυστήριο; Αν δεχόμασταν ότι είμαστε όλοι εδώ για κάποιο λόγο που δεν γνωρίζουμε; Ότι οι ψυχές μας έχουν βρεθεί στη Γη για να μάθουμε κάτι; Και ότι το Σύμπαν πράγματι συνωμοτεί για να λάβουμε όλες τις ευλογίες του κόσμου – αλλά ότι αυτές οι ευλογίες μπορεί να μην είναι αμπαλαρισμένες με γυαλιστερό περιτύλιγμα; Πώς θα ήταν η ζωή μας αν δεχόμασταν ότι όλα όσα σκεφτόμαστε και επιθυμούμε όντως καταγράφονται σε ένα αόρατο πεδίο και ότι οι ψυχές μας έχουν συμφωνήσει με μια ανώτερη δύναμη, γεμάτη αγάπη και σοφία, η οποία φροντίζει να μάθουμε ακριβώς όσα ήρθαμε στη Γη για να μάθουμε, ώστε να εξελιχθούμε και να έρθουμε πιο κοντά σε αυτό που ονομάζουμε Θεό; Κανείς δεν γνωρίζει ακριβώς πώς λειτουργούν τα πράγματα, αλλά αυτό που ξέρω με βεβαιότητα είναι ότι όταν έχουμε απέναντί μας ανάλογες πνευματικές θεωρίες, χρειάζεται να είμαστε ανοιχτοί. Να έχουμε περιέργεια. Να αναρωτιόμαστε. Να παραμένουμε ταπεινοί. Όταν τα πράγματα μας έρχονται όπως τα θέλουμε, ας είμαστε ευγνώμονες. Και όταν δεν έρχονται όπως τα θέλουμε, ας αγκαλιάζουμε την πονεμένη μας καρδιά. Ας προσπαθήσουμε να βλέπουμε τα δώρα πίσω από τις προκλήσεις, χωρίς να τα βάζουμε με τον εαυτό μας ή να νιώθουμε θύματα, αλλά αναγνωρίζοντας ότι στο κάτω κάτω, όλοι είμαστε άνθρωποι και κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε».
Στα δύσκολα, πες ναι στο Σύμπαν. Το δικό σου. Κι έπειτα θ’ ανακαλύψεις ότι είσαι ένα κομμάτι από το άλλο, το μεγάλο…
Πρώτη δημοσίευση: kisslaurenne.com <3
Αυτό το κείμενο ήρθε σαν φυσική συνέχεια του προηγούμενου που ανέβηκε στο αγαπημένο KissLaurenne. Την ημέρα που η Ιλιάδα ανέβασε το «Η ερώτηση που σε παγιδεύει στον αρνητισμό (και πώς να την αποφύγεις)», είχα μόλις μπει στο 9ο κεφάλαιο του Feel The Fear and Do it Anyway της Susan Jeffers, το οποίο οι εκδόσεις Διόπτρα συστήνουν στο ελληνικό κοινό ως «έναν οδηγό για να σταματήσουμε τις αρνητικές σκέψεις και να εκπαιδεύσουμε το μυαλό μας να σκέφτεται θετικά». Γι’ αυτό το βιβλίο θα γράψω ξανά, γιατί είναι ένας αληθινός θησαυρός, αλλά σήμερα θα σταθώ σε αυτό το ένα εργαλείο που η Jeffers προτείνει όταν τα πλάνα μας ανατρέπονται, όταν έρχονται τα δύσκολα, όταν οι εξελίξεις μάς τραβούν προς την αντίθετη κατεύθυνση από αυτή που θέλουμε, όταν μας συμβαίνουν όλα εκείνα τα στραβά που μας κάνουν να αναρωτιόμαστε «γιατί;»…
Όταν ερχόμαστε αντιμέτωποι με (αντικειμενικά) μεγάλες αναποδιές, το να σηκώνουμε τα μάτια ψηλά στον ουρανό και να ρωτάμε βουτηγμένοι μέσα στην αδικία «γιατί;», το είδαμε, μας οδηγεί πάντα και με ακρίβεια σε αδιέξοδο. Τι προτείνει η Jeffers;
«Πες ναι στο Σύμπαν σου […] Ό,τι κι αν συμβαίνει στη ζωή σου, απλά γνέψε καταφατικά, κούνησε πάνω κάτω το κεφάλι σου, αντί να το κουνάς δεξιά αριστερά σε απόγνωση […] Κι εδώ, ο όρος Σύμπαν είναι εκείνο το σχέδιο ζωής που φαίνεται να αναλαμβάνει τα ηνία ανεξάρτητα από όσα έχουμε εμείς στο μυαλό μας – εκείνη η “δύναμη” που φαίνεται να λειτουργεί τελείως αυτόνομα και που συχνά έρχεται σε αντίθεση με το πώς θέλουμε εμείς να είναι τα πράγματα. Είναι εκείνη η ροή στη ζωή τη δική μας και των άλλων πάνω στην οποία δεν έχουμε κανέναν έλεγχο. Εμείς μπορεί να θέλουμε να κινηθούμε προς μια κατεύθυνση, αλλά ένα αναπάντεχο γεγονός τα αλλάζει όλα […] Η φράση “πες ναι” σημαίνει αποδέξου όσα σου φέρνει η ζωή. Πες ναι σημαίνει πάψε να αντιδράς και κάνε χώρο για να δεις νέους τρόπους να βλέπεις τα πράγματα […]
»Όταν λες όχι [σ.σ. ή γιατί;], γίνεσαι θύμα και σαμποτάρεις την ευκαιρία σου να εξελιχθείς […] Το να λες ναι είναι το αντίδοτο σε κάθε απογοήτευση, απόρριψη, κάθε χαμένη ευκαιρία […]
»Τον πόνο δεν μπορεί κανείς να τον αποφύγει, αλλά λέγοντας ναι [στο Σύμπαν και στον ίδιο τον πόνο], απελευθερώνεσαι από το ρόλο του θύματος. Αναγνωρίζεις ότι μπορείς να διαχειριστείς τον πόνο και ό,τι τον προκαλεί […] Αναγνωρίζεις όλο τον πόνο που νιώθεις, ξέροντας όμως ότι είσαι δυνατότερος: όχι μόνο θα περάσεις στην αντίπερα όχθη, αλλά θα έχεις βγει και κερδισμένος – αρκεί να ψάξεις να βρεις τι έχεις να κερδίσεις κάθε φορά».
Το όλο concept του να λες ναι στο Σύμπαν δεν είναι δύσκολο να το καταλάβει κανείς, αυτό το παραδέχεται η Jeffers. Όμως το να μάθουμε να λέμε ναι, μπορεί πράγματι να είναι δύσκολο.
Εκείνη την ημέρα, όταν συνειδητοποίησα πόσο ωραία είχαν συντονιστεί αυτά που είχα γράψει πριν καιρό με αυτά που διάβαζα εκείνη τη στιγμή, έκλεισα το μάτι στο Σύμπαν. Ελάχιστες μέρες αργότερα, ξανακοίταξα ψηλά, αλλά με διαφορετικό χαμόγελο αυτή τη φορά, όταν έμαθα για ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας ενός ανθρώπου που αγαπώ πολύ. Ήμουν ευγνώμων που στο νου μου είχα φρέσκα ακόμη τα λόγια της Jeffers. Τώρα ήταν η στιγμή να πω ναι στο Σύμπαν. Μα, πώς;
5 TIPS ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΘΕΙΣ ΝΑ ΑΠΟΔΕΧΕΣΑΙ ΟΣΑ ΣΟΥ ΦΕΡΝΕΙ Η ΖΩΗ (&ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ)
Η Jeffers δεν ζούσε σε ροζ συννεφάκι. Δεν υποστήριξε ούτε μια φορά στο βιβλίο της ότι λέγοντας ναι στο Σύμπαν σταματάει ο πόνος ή ότι υπάρχουν έξυπνα τρικ για να τον προσπεράσεις και να βγεις μπροστά. Ίσα ίσα, παραθέτει μια σειρά από παραδείγματα ανθρώπων που ήρθαν αντιμέτωποι με σοβαρές προκλήσεις στη ζωή τους (αναπηρία, απώλεια αγαπημένων, στέρηση της ελευθερίας τους…) κι αντί να παραιτηθούν, αναγνώρισαν ότι μπορεί να μην μπορούμε να ελέγξουμε όσα συμβαίνουν στη ζωή μας, αλλά μπορούμε να ελέγξουμε το πώς θα αντιδράσουμε σε αυτά.
Τα 5 tips που η Jeffers γράφει παρακάτω στο Feel the Fear and Do it Anyway είναι (και ήταν και για εμένα) πολύτιμα:
1. Αναγνώρισέ το συνειδητά όταν λες όχι. Χωρίς να τα βάζεις με τον εαυτό σου, θύμιζέ σου ότι στις δυσκολίες έχεις την επιλογή να μην πατάς αυτόματα το κουμπί του «όχι» ή του «γιατί». Βάλε στο γραφείο σου, στο ψυγείο ή στον καθρέφτη σημειώματα που να σου το θυμίζουν: «Βρίσκω αξία σε οτιδήποτε κι αν μου συμβαίνει», «Αφήνομαι στη ροή» ή το γνωστό «Όταν η ζωή σού δίνει λεμόνια, φτιάξε λεμονάδα»…
2. Κούνησε το κεφάλι σου καταφατικά, σαν να λες ναι. Όταν η Jeffers έγραφε αυτό το βιβλίο το 1987 δεν ήταν ευρέως γνωστό, αλλά στις μέρες μας πια έχει επιβεβαιωθεί ότι μπορούμε να αλλάξουμε την ψυχολογία μας με τη φυσιολογία μας. Χωρίς να το αναλύει, η συγγραφέας λέει ότι ακόμα και αυτή η απλή κίνηση μας μεταδίδει την αίσθηση ότι όλα θα πάνε καλά. Γι’ αυτό σήμερα πλέον σε όλα τα σεμινάρια προσωπικής ενδυνάμωσης διδάσκεται και η συγκεκριμένη τεχνική.
3. Χαλάρωσε το σώμα σου και θα χαλαρώσει και το μυαλό. Όπως και παραπάνω, κάνε ασκήσεις αναπνοής ή σκάναρε με το νου σου ολόκληρο το σώμα, απελευθερώνοντας την ένταση όπου την εντοπίσεις. Η Jeffers δεν το αναφέρει, αλλά και ο διαλογισμός φυσικά βοηθάει στο να χαλαρώνουμε όταν τα πράγματα ζορίζουν.
4. Βρες τι χρήσιμο προκύπτει από όλο αυτό. Αν μείνουμε στις προσδοκίες μας, την εικόνα του πώς «πρέπει» να είναι τα πράγματα, δεν αφήνουμε ούτε μια χαραμάδα στο μυαλό μας να σκεφτεί διαφορετικά, να βρει εναλλακτικούς τρόπους να ερμηνεύσει όσα συμβαίνουν. Από κάθε εμπειρία έχουμε να μάθουμε κάτι, αρκεί να είμαστε ανοιχτοί σε αυτό.
5. Μην λες όχι στη δυσκολία σου, να πεις ναι. Με λίγα λόγια, να είσαι επιεικής με τον εαυτό σου, να σε αποδέχεσαι. Αν μια ζωή λειτουργείς με έναν συγκεκριμένο τρόπο, θα χρειαστεί παραπάνω από μία μέρα για να αλλάξει αυτό. Εντωμεταξύ, μπορείς να κάνεις εξάσκηση με τις πιο μικρές αναποδιές της ζωής: όταν αργεί το ραντεβού σου, όταν κολλάς στην κίνηση, όταν δεν βρίσκεις κάτι που αναζητάς, say yes.
Εδώ θα προσθέσω ένα ακόμα tip, αυτή τη φορά της Lissa Rankin, παθολόγου και συγγραφέα των best-sellers Mind Over Medicine και The Fear Cure: «Πώς θα ήταν άραγε η ζωή μας», γράφει η Rankin, «αν απλά αποδεχόμασταν με ταπεινότητα ότι το πώς λειτουργεί το Σύμπαν παραμένει ένα τεράστιο μυστήριο; Αν δεχόμασταν ότι είμαστε όλοι εδώ για κάποιο λόγο που δεν γνωρίζουμε; Ότι οι ψυχές μας έχουν βρεθεί στη Γη για να μάθουμε κάτι; Και ότι το Σύμπαν πράγματι συνωμοτεί για να λάβουμε όλες τις ευλογίες του κόσμου – αλλά ότι αυτές οι ευλογίες μπορεί να μην είναι αμπαλαρισμένες με γυαλιστερό περιτύλιγμα; Πώς θα ήταν η ζωή μας αν δεχόμασταν ότι όλα όσα σκεφτόμαστε και επιθυμούμε όντως καταγράφονται σε ένα αόρατο πεδίο και ότι οι ψυχές μας έχουν συμφωνήσει με μια ανώτερη δύναμη, γεμάτη αγάπη και σοφία, η οποία φροντίζει να μάθουμε ακριβώς όσα ήρθαμε στη Γη για να μάθουμε, ώστε να εξελιχθούμε και να έρθουμε πιο κοντά σε αυτό που ονομάζουμε Θεό; Κανείς δεν γνωρίζει ακριβώς πώς λειτουργούν τα πράγματα, αλλά αυτό που ξέρω με βεβαιότητα είναι ότι όταν έχουμε απέναντί μας ανάλογες πνευματικές θεωρίες, χρειάζεται να είμαστε ανοιχτοί. Να έχουμε περιέργεια. Να αναρωτιόμαστε. Να παραμένουμε ταπεινοί. Όταν τα πράγματα μας έρχονται όπως τα θέλουμε, ας είμαστε ευγνώμονες. Και όταν δεν έρχονται όπως τα θέλουμε, ας αγκαλιάζουμε την πονεμένη μας καρδιά. Ας προσπαθήσουμε να βλέπουμε τα δώρα πίσω από τις προκλήσεις, χωρίς να τα βάζουμε με τον εαυτό μας ή να νιώθουμε θύματα, αλλά αναγνωρίζοντας ότι στο κάτω κάτω, όλοι είμαστε άνθρωποι και κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε».
Στα δύσκολα, πες ναι στο Σύμπαν. Το δικό σου. Κι έπειτα θ’ ανακαλύψεις ότι είσαι ένα κομμάτι από το άλλο, το μεγάλο…
Πρώτη δημοσίευση: kisslaurenne.com <3
0 comments