Μια διαφορετική προ-οπτική. Αφού η παλιά δεν μας πήγε και τόσο μακριά, ας δούμε κάτι καινούργιο!


Όποιος ασχολείται με την προσωπική εξέλιξη κάποια στιγμή, αργά ή γρήγορα, θα βρεθεί μπροστά σε μια λέξη που τον τελευταίο καιρό δείχνει να ακούγεται όλο και περισσότερο: Αφθονία. «3 tips για να την ενεργοποιήσεις», «10 τρόποι για να έλξεις περισσότερα χρήματα», «σκέψου θετικά για να βγεις από την έλλειψη»… Μέχρι τώρα όλα αυτά τα διάβαζες σε blogs, βιβλία αυτοβοήθειας και ιστοσελίδες που έχουν να κάνουν λίγο με τα ενεργειακά, λίγο με τα πνευματικά, λίγο με τον Νόμο της Έλξης... Και ξαφνικά, το προηγούμενο τριήμερο (8-10/1/2016) η λέξη αφθονία έγινε θέμα συζήτησης στο φετινό Money Show της Αθήνας. Τι δουλειά έχει η αφθονία ανάμεσα σε συζητήσεις για την επιχειρηματικότητα, τις επενδύσεις, τα human resources και τα χρηματιστηριακά; Πώς και κοστουμαρισμένοι τύποι με χαρτοφύλακες και πετυχημένοι επιχειρηματίες άρχισαν να ασχολούνται με New Age φιλοσοφίες; Όλα συγκλίνουν στο ότι η αφθονία, το χρήμα, ο πλούτος (και εντέλει η ευτυχία μας) έχουν πολλά να κάνουν με τον τρόπο που σκεφτόμαστε και αυτό έχουν αρχίσει να το αντιλαμβάνονται όλοι.

Στο πρόγραμμα του φετινού Money Show φιγουράριζε και ένα φόρουμ διαφορετικό από όλα τα άλλα, το Inspire Your Life Forum, και εκεί ακούστηκαν διάφορες προσεγγίσεις σχετικά με την αφθονία. Τι είναι λοιπόν αυτή η περιβόητη αφθονία, γιατί και πώς μπορούμε να τη φέρουμε στη ζωή μας;

«Η ΕΥΗΜΕΡΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΑΠΟΚΤΟΥΜΕ. ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΜΕ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΣΥΝΤΟΝΙΖΟΜΑΣΤΕ» 
«Τι σημαίνει για εσάς αφθονία;». Αυτή ήταν μία από τις ερωτήσεις που ακούστηκαν πολύ στο Inspire Your Life. Στο μυαλό των περισσότερων αφθονία σημαίνει «έχω αρκετά χρήματα» και, στην καλύτερη περίπτωση, «για να κάνω όσα ονειρεύομαι». Ακούστηκαν βέβαια και απαντήσεις που δείχνουν ότι ο κόσμος πλέον αναγνωρίζει πως το χρήμα είναι μεν μια συνιστώσα της αφθονίας, αλλά η ίδια η έννοια περιλαμβάνει πολλά περισσότερα από αυτό, απαντήσεις όπως «αφθονία σημαίνει να μη σου λείπει τίποτα», «να βιώνεις πληρότητα», «να μη φθονείς (α+φθονία)», «να συντονίζεσαι με ένα πεδίο που δεν εξαντλείται ποτέ»...

Το πρόβλημα είναι ότι οι περισσότεροι θεωρούμε πως θα γίνουμε ευτυχισμένοι όταν αποκτήσουμε κάτι που μας λείπει. Κάποιοι το πηγαίνουν και ένα βήμα παραπέρα, πιστεύοντας ότι όταν αποκτήσουν όλα αυτά που δεν έχουν τότε θα αγγίξουν την ευτυχία γιατί θα μπορούν να κάνουν όσα ονειρεύονται. Ποιο είναι το πρόβλημα με αυτόν τον τρόπο σκέψης; Το ότι βάζουμε στο τέλος της εξίσωσης το κομμάτι εκείνο που κανονικά θα έπρεπε να είναι η αφετηρία μας. 


Στην ομιλία του με τίτλο «Show me the Money» ο Διονύσης Μπουγάς, ψυχολόγος και ιδρυτής της ΑΜΚΕ Μεταμόρφωσις, εξήγησε τον περίφημο κανόνα του «είμαι – κάνω – έχω». Σύμφωνα με αυτόν τον κανόνα, οι περισσότεροι άνθρωποι θεωρούν πως για να είναι ευτυχισμένοι/ικανοποιημένοι/επιτυχημένοι πρέπει να έχουν κάτι (όπως π.χ. χρήματα), για να μπορούν να κάνουν αυτά που θα τους καταστήσουν ευτυχισμένους/ικανοποιημένους/επιτυχημένους κ.λπ. Στην πραγματικότητα όμως τα πράγματα λειτουργούν τελείως ανάποδα: χρειάζεται πρώτα να είμαστε, ώστε στη συνέχεια να κάνουμε και τέλος θα έρθει το «έχω». Τίποτα δεν έρχεται αν πρώτα εμείς δεν είμαστε σε θέση να το υποστηρίξουμε – αν δεν «είσαι», ακόμα και να έρθει το χρήμα, τότε δεν θα μπορέσεις να το διατηρήσεις, θα φύγει όπως ήρθε. Αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος για τον οποίο, όπως έχουν δείξει οι μελέτες των ειδικών, στην πλειονότητά τους οι άνθρωποι που κερδίζουν π.χ. το Λόττο, δύο χρόνια αργότερα έχουν χάσει όλα αυτά τα χρήματα και σε μερικές περιπτώσεις ακόμα περισσότερα. Αν δεν είσαι πλήρης μέσα σου, η πληρότητα -ακόμα και αν έρθει-, θα φύγει όπως ήρθε. Αν δεν είσαι αληθινά πλούσιος μέσα σου, ο πλούτος -ακόμα και αν έρθει- , θα φύγει όπως ήρθε…

Το ίδιο πράγμα είχε πει με διαφορετικά λόγια και ο Wayne Dyer: «Η ευημερία δεν είναι κάτι το οποίο αποκτούμε. Είναι κάτι στο οποίο συντονιζόμαστε».

ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ, ΑΥΤΟΒΕΛΤΙΩΣΗ ΚΑΙ Η ΑΦΘΟΝΙΑ -ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ- ΕΡΧΕΤΑΙ
Εκεί λοιπόν κολλάει η αυτογνωσία και η εξέλιξή μας με την επιχειρηματικότητα, την επιτυχία και, τελικά, την αφθονία. Χρειάζεται πρώτα εμείς οι ίδιοι να έχουμε ανακαλύψει την αφθονία μέσα μας για να μπορέσουμε να την φέρουμε και στη ζωή μας. Και μάλιστα, όπως λένε όλοι οι ειδικοί του χώρου, από τη στιγμή που θα την ανακαλύψουμε μέσα μας, δεν υπάρχει περίπτωση να μην τη δούμε υλοποιημένη στη ζωή μας. Αφού το μοντέλο που ακολουθούσαμε όλοι τόσα χρόνια (κάνω για να έχω και έτσι πετυχαίνω το είμαι) δεν δείχνει να λειτουργεί, γιατί δεν δοκιμάζουμε και αυτή τη νέα προ-οπτική; Αν ακόμα και οι πιο σκληροπυρηνικοί ορθολογιστές δίνουν μια ευκαιρία στον νέο αυτό τρόπο σκέψης, μήπως πράγματι αξίζει;

Υ.Γ. Μου άρεσε πολύ η παρομοίωση του Διονύση Μπουγά: Αν εσύ είσαι ο μαέστρος της ορχήστρας που παίζει τη μουσική της ζωής σου, πού κοιτάζεις; Την ορχήστρα ή τους άλλους; Υπάρχει ποτέ περίπτωση να διευθύνεις σωστά τους μουσικούς σου αν δεν έχεις στρέψει όλη σου την προσοχή σε αυτούς; Ταιριάζει γάντι με το ποστ που έγραψα λίγες μέρες πριν: «Ποιος αποφασίζει για τη ζωή σου; Εσύ ή το πεπρωμένο;». Ταιριάζει γάντι και με τον τρόπο που ο ίδιος επέλεξε να κλείσει την ομιλία του, προτρέποντάς μας να αφήσουμε πίσω το νου που συνεχώς μετράει τι έχουμε και τι δεν έχουμε και να στραφούμε εντός μας, στο άπειρο ον που γνωρίζει ήδη ότι είμαστε όλοι πλήρεις. Αυτό το ον το έχουμε όλοι προσεγγίσει σε ανύποπτες στιγμές: τις στιγμές που νιώθουμε χαρά και ευδαιμονία, πως δεν έχουμε καμία ανάγκη…