…τόσο όταν μιλάμε για τους άλλους όσο και για τον ίδιο μας τον εαυτό. «Αποφεύγετε να χρησιμοποιείτε το λόγο σας για να κατακρίνετε τον εαυτό σας ή για να κουτσομπολεύετε τους άλλους», μας προτρέπει ο συγγραφέας. Αλήθεια, πόση αγάπη και πόση αποδοχή φανερώνουν οι λέξεις μας; Χρειαζόμαστε, άραγε, να προκαλούμε κι άλλο πόνο με το λόγο μας, σαν να μην μας έφτανε όσος έχουμε βιώσει ή βιώνουμε ήδη; Αν μιλούσαμε μόνο με αγάπη, αντί να κατακρίνουμε εμάς και τους άλλους, μήπως θα νιώθαμε καλύτερα;

2.       Να μην παίρνουμε τίποτα προσωπικά.

Ακόμα κι όταν τα πράγματα δείχνουν το αντίθετο, είναι σημαντικό να συνειδητοποιήσουμε ότι οι άλλοι δεν κάνουν τίποτα εξαιτίας μας – ό,τι κάνουν το κάνουν για τους δικούς τους λόγους. Σκεφτείτε την εξής περίπτωση: περνάτε ένα στοπ στο δρόμο και διασταυρώνεστε με ένα άλλο αυτοκίνητο. Το αν ο άλλος οδηγός θα αρχίσει να φωνάζει ή θα συνεχίσει τελικά την πορεία του δεν εξαρτάται καθόλου από εσάς. Η αντίδρασή του έχει να κάνει με τη συναισθηματική του κατάσταση εκείνη τη στιγμή, με την προσωπικότητά του, με πολλά πράγματα που όλα όμως αφορούν εκείνον. Εσείς, με τις πράξεις σας, είστε απλώς η αφορμή να εκδηλώσει ό,τι έχει μέσα του, καλό ή κακό. Αν, τώρα, βρισκόσασταν στην αντίθετη θέση, εκείνου που οδηγεί κανονικά και κάποιος πετάγεται από ένα στενάκι και τρακάρετε, τι επιλέγετε να κάνετε; Να νιώσετε ότι έχει συμβεί εις βάρος σας μια μεγάλη αδικία ή να κατανοήσετε ότι ο άλλος οδηγός ενήργησε όπως ενήργησε για τους δικούς του λόγους; Η αποστασιοποίηση, σύμφωνα με τον συγγραφέα, θα μας οδηγήσει μακριά από συναισθήματα όπως ενοχές, θυμό και αδικία.

3.       Να μην κάνουμε υποθέσεις.

Πόσο ξεκάθαροι είμαστε στην επικοινωνία μας; Όταν θέλουμε κάτι, έχουμε μάθει να το ζητάμε; Πόσο συχνά μπαίνει στη ζωή μας το «Αν…;»; Και πόσο συνηθίζουμε να περιμένουμε από τους άλλους να μας καταλάβουν χωρίς να τους εξηγήσουμε πώς βλέπουμε εμείς τα πράγματα; Όταν κάνουμε υποθέσεις, λέει ο Miguel Ruiz, λειτουργούμε σαν να γνωρίζουμε τι σκέφτονται και τι αισθάνονται οι άλλοι. Αυτή και μόνο η Συμφωνία είναι ικανή να αλλάξει πολλά πράγματα στη ζωή μας. Γιατί θα βγάλει στην επιφάνεια την αλήθεια, την οποία συχνά αποφεύγουμε ακόμα κι όταν πρόκειται για τη δική μας…

4.       Να δίνουμε πάντα τον καλύτερό μας εαυτό.

Ο «καλύτερός μας εαυτός» δεν είναι πάντοτε ο ίδιος: άλλα πράγματα μπορούμε να επιτύχουμε όταν είμαστε καλά και άλλα όταν είμαστε άρρωστοι, μας θυμίζει ο συγγραφέας. Ας σταματήσουμε λοιπόν να συγκρίνουμε το «τώρα» μας με το «πριν» μας και έτσι θα πάψουμε να κατακρίνουμε τον εαυτό μας. Αρκεί όμως πράγματι να είμαστε ειλικρινείς με τον εαυτό μας και να κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε. Και έτσι θα απολαύσουμε το ταξίδι αντί να αγωνιούμε για τον προορισμό.