Αυτό είναι το αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα της Carolina Setterwall.

Οκτώβριος 2020

Μου το πρότεινε η Μ. και το ίδιο βράδυ το ξεκινώ με μεγάλες προσδοκίες. Πάντα σου λέω πώς πάει κάθε καινούριο βιβλίο που αρχίζω να διαβάζω. Εκείνο το μεσημέρι, την ώρα που τρώμε μαζί, σου μιλάω πρώτη φορά γι’ αυτό. «Μακάρι όλα να πάνε καλά», σου λέω, λιγότερο επαναλαμβάνοντας τον τίτλο του και περισσότερο σαν ευχή και αγωνία. Έχω την Καρολίνα στο μυαλό μου από τις πρώτες σελίδες και τώρα, λίγο πριν τη μέση του βιβλίου της, μέσα στην ημέρα πιάνω τον εαυτό μου να την σκέφτεται. Θέλω τόσο πολύ όλα να πάνε καλά για εκείνη.

Περνάει δύσκολα. Είναι μητέρα ενός μωρού εννιά μηνών και ένα πρωί βρίσκουν νεκρό τον Άξελ, σύντροφό της και πατέρα του μικρού. Είναι σε απόγνωση και θέλω τόσο πολύ όλα να πάνε καλά για εκείνη. 

Μαζί της θυμάμαι ξανά πώς είναι να έχεις ένα μωρό και ελάχιστη δύναμη να ανταπεξέλθεις. Μαζί της περνάω ξανά τα στάδια του πένθους. Τη βλέπω να παλεύει με τα συναισθήματά της, να τα διακρίνει, να προσπαθεί να τα διαχειριστεί, άλλοτε να τα αρνείται και άλλοτε να τα αποδέχεται. Τη θαυμάζω που βρίσκει δύναμη να ζητήσει βοήθεια και χαίρομαι που ζει στη Σουηδία, μια χώρα με δομές που μπορούν να της προσφέρουν κάποια βοήθεια και ανακούφιση. Την καταλαβαίνω τόσο πολύ που αγωνιά το παιδί της να μεγαλώσει καλά. Μαζί της θυμάμαι πως στα δύσκολα έχεις πάντα ανθρώπους που μπορείς να στηριχτείς πάνω τους, αλλά όταν έρχονται τα βράδια μένεις πάντα μόνος – ακόμα κι όταν κοιμάται κάποιος δίπλα σου. 

«Δεν μου αρέσει το βιβλίο μου», ανακοινώνω μια μέρα. Τα τελευταία βράδια που ξαπλώνω προτιμώ να δω τηλεόραση από το να συνεχίσω να διαβάζω. 

Ήταν μέρες φορτισμένες, συνειδητοποιώ αργότερα. Κι αυτό δεν είναι ένα εύκολο βιβλίο για να ξεχαστείς και να περάσει η ώρα. 

Η αποχή μου κρατάει λίγο: ούτε εβδομάδα αργότερα, το ξαναπιάνω. Το ίδιο βράδυ κλαίω διαβάζοντας και προχωρώ περίπου εκατό σελίδες. 

«Ηλεκτροφόρο ανάγνωσμα. Ένα βιβλίο που σου επιβάλλεται, που είναι αδύνατο να του αντισταθείς και εξαιρετικά δύσκολο να το αφήσεις από τα χέρια σου», γράφει μία από τις κριτικές στο jacket του βιβλίου. Έχει απόλυτο δίκιο.

Μέσα στις επόμενες μέρες βλέπω την Καρολίνα να πατάει ξανά στα πόδια της. Δειλά, διστακτικά, να κάνει βήματα μπρος και πισωγυρίσματα. Γιατί είναι ειλικρινής, δεν ωραιοποιεί καταστάσεις. Στην αληθινή ζωή οι αληθινοί άνθρωποι θέλουν χρόνο και κάνουν λάθη, μπορεί να κάνουν ένα βήμα μπρος και δύο πίσω. «Τελικά το συνεχίζεις το βιβλίο σου», μου λες όταν με καληνυχτίζεις. «Θέλω τόσο πολύ όλα να πάνε καλά», σου απαντώ. 

Σήμερα ξέρω ότι θα το τελειώσω. Και ξέρω πως θα έχει ανοιχτό τέλος, δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς. Στέλνω το άρθρο που έχω να παραδώσω και υπολογίζω πόσο χρόνο έχω μέχρι να γυρίσουν τα παιδιά από τις προπονήσεις τους.

Σήμερα το τελείωσα. Και ξέρω ότι θα το θυμάμαι για πολύ καιρό. 

Βρίσκω τη συγγραφέα στα social media, κοιτάζω τις φωτογραφίες που έχει ανεβάσει. Στέκομαι σε μία που είναι με τον γιο της. Έχει μεγαλώσει. «Χαμογελάει», της γράφω, «και αυτό είναι αρκετό. Σε ευχαριστώ για το βιβλίο σου. Με έκανε να νιώσω λιγότερη μοναξιά και περισσότερη ανθρωπιά». Μακάρι όλα να πάνε καλά. 

INFO

Το βιβλίο της Carolina Setterwall Μακάρι Όλα να Πάνε Καλά κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο. Μπορείς να το παραγγείλεις εδώ και να διαβάσεις ένα απόσπασμα εδώ.