Going offline: μια αληθινή ιστορία ;-)
Από χθες τρέχει στο timeline μου συνεχώς το νέο viral βίντεο του Moby για την εξάρτησή μας από τα κινητά, την τεχνολογία, τα social media αλλά πόσοι μπήκαμε στη διαδικασία να «αποσυνδεθούμε» έστω και για μια ώρα;
Αυτή είναι η δική μου εμπειρία από όχι μία ούτε δύο, αλλά δέκα ολόκληρες μέρες χωρίς κινητό και λάπτοπ!
Απόλυτα συνειδητή απόφαση δεν την λες ακριβώς, αλλά τα πράγματα ήρθαν έτσι ώστε στις διακοπές του καλοκαιριού βρέθηκα εντελώς offline. Φλέρταρα με την ιδέα εδώ και καιρό, αλλά ήμουν έτοιμη να το τολμήσω μόνο μέχρι ένα σημείο: φέτος για δύο εβδομάδες τον Αύγουστο δεν θα άναβα καν υπολογιστή. Για να είμαι σίγουρη ότι δεν θα υποτροπιάσω, παρέδωσα δουλειά πριν φύγω για διακοπές, έσβησα το λάπτοπ και το αποχαιρέτησα πριν ξεκινήσω για τον Πειραιά.
Χαιρόμουν που ενώ οι υπόλοιποι της παρέας τα βράδια αφού βάζαμε καθένας τα παιδιά του για ύπνο δήλωναν «ετοίμασε το κρασί εσύ, εγώ θέλω ένα μισάωρο να δω λίγο τα μέιλ μου», χαλάρωνα στο σημείο του ραντεβού, στη σκοτεινή βεράντα με μόνο φως εκείνο των κεριών και μόνο ήχο εκείνον από τα κύματα και τον αεράκι της νότιας Κρήτης.
Την τρίτη μέρα των διακοπών, ενώ κάποιοι φίλοι στην Αθήνα κυνηγούσαν Pokemon, η αποτοξίνωση από την τεχνολογία έγινε καθολική, με το κινητό μου να μην ανάβει ποτέ έπειτα από τη βραδινή φόρτιση. ΟΚ, μήνυμα ελήφθη, βγαίνεις offline για τα καλά, σκέφτηκα, όχι πολύ άνετα, το παραδέχομαι.
Τα πρώτα «τσιμπήματα» στέρησης ήρθαν πολύ γρήγορα. Δεν με ένοιαζε που δεν θα έμπαινα στο fb, τα μέιλ μου ούτως ή άλλως τα είχα βάλει στον πάγο, τα κείμενά μου ήταν προγραμματισμένα να ανέβουν είτε εγώ ήμουν εκεί να τα δω είτε όχι, αλλά πού ήταν το τηλέφωνό μου τη στιγμή που ήθελα να τραβήξω βίντεο με τα κανό; Στην πρώτη απόπειρα των παιδιών να παίξουν τα δυο τους ρακέτες; Πώς θα είχα μετά να θυμάμαι τα τιρκουάζ νερά στο Ελαφονήσι, τις αιώρες έπειτα από το φαγητό στον Άρχοντα, το δάσος στο δρόμο της επιστροφής;
Κι έτσι απλώς κάθισα πίσω κι αποφάσισα να το απολαύσω. Στην επιστροφή, βράδυ πια, άνοιξα το παράθυρο του αυτοκινήτου και τέντωσα έξω το χέρι μου, αφήνοντάς το να ισορροπεί σαν πουλί που σταματά να φτεροκοπά ενάντια στον άνεμο κι απλά βρίσκει ένα ευνοϊκό ρεύμα να το πάει.
Μάντεψε: και τα τιρκουάζ νερά τα θυμάμαι και τις βόλτες στα στενά της Παλαιόχωρας και το χορό στη βάφτιση της Αριάδνης και τις βουτιές και τα κεράσματα και τη θέα από το κάστρο, κι ας μην ανέβασα ποτέ 360 view, και έδωσα ραντεβού στο περίπτερο «κάποια στιγμή μετά τις 9:00»… Και ήμουν εκεί, στην ώρα μου. Όχι μόνο για τα ραντεβού, αλλά και για κάθε στιγμή εκείνων των δέκα offline ημερών.
Απελευθερωμένη από status updates, ειδοποιήσεις και υπενθυμίσεις, απλώς αφέθηκα να απολαμβάνω κάθε λεπτό γι’ αυτό που ήταν. Ήμουν εκεί, παρούσα κάθε λεπτό, χωρίς τίποτα να μου αποσπά την προσοχή από την πιο σημαντική στιγμή, το τώρα. Κοιτούσα τον συνομιλητή μου στα μάτια χωρίς να με διακόψει κανένα κουδούνισμα. Ήμουν εκεί με τους αγαπημένους μου χωρίς να ανησυχώ αν εντωμεταξύ αναβόσβηνε η οθόνη μου.
Ευτυχώς για κάποιες σημαντικές συνεννοήσεις, είχαν οι υπόλοιποι τηλέφωνο να μου δανείσουν.
Όλα αυτά φαντάζουν εύκολα σε περίοδο διακοπών. Μα πίσω στην Αθήνα, τις δουλειές και το αναπόφευκτο πρόγραμμα, γίνεται απλώς να κάνεις switch off;
Για τους πιο τολμηρούς, γίνεται. Κάνεις μια ανάρτηση και ειδοποιείς τους πάντες ότι για δέκα μέρες ανάβεις υπολογιστή μόνο για να δουλέψεις, δεν διαβάζεις παρά μόνο sms (τέρμα το messenger, το viber και το what’s up για ψίλου πήδημα), τέρμα και το fb και το σερφάρισμα για διάλειμμα. Κανείς δεν θα παρεξηγηθεί που δεν έκανες like στην ανάρτησή του, το πιθανότερο είναι να μην το προσέξει καν…
Για τους λιγότερο τολμηρούς, να ένα Τop-5 για να ξανασυνδεθείς με τον εαυτό σου και όσους πραγματικά αξίζει χωρίς να αποσυνδεθείς τελείως από το net, έστω για λίγες μέρες:
1. Κάθε βράδυ βάλε στο πρόγραμμα να σβήνεις το κινητό και τον υπολογιστή τουλάχιστον μισή ώρα πριν πας για ύπνο. Ξαφνικά θα βρεις όλο το χρόνο που δεν είχες πριν για να πιεις ένα ποτήρι κρασί με το σύντροφό σου, να πάρεις ένα τηλέφωνο την κολλητή σου, να κάνεις διαλογισμό…
2. Αν τα social media είναι μέρος της δουλειάς σου, όρισε ποιες δύο φορές την ημέρα χρειάζεται να μπαίνεις και για πόση ώρα. Ποστάρεις και βγαίνεις, χωρίς να ενδώσεις στον πειρασμό να κάνεις scroll down. Αν πρέπει οπωσδήποτε να δεις το newsfeed σου, ήρθε η στιγμή να καθορίσεις ποιες σελίδες θέλεις να ορίσεις να βλέπεις πρώτα («See first»).
3. Βάλε διαφορετικό ringtone σε όσων τις κλήσεις πραγματικά πρέπει να απαντάς άμεσα και τουλάχιστον για τις ώρες του φαγητού, αγνόησε όλα τα υπόλοιπα τηλεφωνήματα. Με όποιον και αν μοιράζεσαι ένα γεύμα, ακόμα κι αν αυτός είναι απλώς ο εαυτός σου, σίγουρα αξίζει για 15’ την αμέριστη προσοχή σου.
4. Αν συνηθίζεις να μπαίνεις στο net για να χαλαρώσεις, δοκίμασε να βγεις για μια σύντομη βόλτα στο κοντινό πάρκο, να ακούσεις μουσική με κλειστά μάτια, να ζωγραφίσεις…
5. Ειδικά το πρωί, αν συνήθως το πρώτο πράγμα που κάνεις είναι να κοιτάζεις τα μηνύματά σου, αναρωτήσου τι έχει μεγαλύτερη προτεραιότητα: να πιεις το πρωινό σου μόνος/μόνη με τις σκέψεις σου (/να κάνεις διαλογισμό/να φτιάξεις το πρόγραμμα της ημέρας σου…) ή αυτό που οι άλλοι θέτουν ως προτεραιότητα για σένα;
Πρώτη δημοσίευση, στο KissLaurenne <3
0 comments