Η εμπνευσμένη ομιλία του Τζιμ Κάρεϊ και οι σημαντικές συμβουλές που δίνει




Όταν ήσουν μικρή ονειρευόσουν να γίνεις χορεύτρια. Το ήξερες πως θα ήσουν καταπληκτική αν ακολουθούσες αυτόν το δρόμο, πως θα το έκανες με όλη σου την καρδιά και μάλιστα πολύ καλά, μα στην πορεία «κάτι» σε σταμάτησε. Μπορεί να ήταν αυτά που άκουγες από τους άλλους («οι καλλιτέχνες πεινάνε»), οι δικές σου αμφιβολίες («ο χορός είναι κλειστό κύκλωμα. Πώς θα μπω εγώ σε αυτό;») ή μια συγκυρία («εκείνος ο τραυματισμός στο γόνατο φαινόταν τότε πως μου έκλεινε όλες τις πόρτες»), μα αν κοιτάξεις προσεκτικά, αυτό που βάζει φρένο στα όνειρά μας είναι πάντα ένα: ο φόβος. Ο φόβος ότι θα αποτύχουμε. Ότι δεν είμαστε αρκετά ικανές. Ότι δεν θα έχουμε χρήματα να ζήσουμε ή ότι με τις επιλογές μας οι σημαντικοί άλλοι στη ζωή μας θα πάψουν να μας αποδέχονται ή να μας αγαπούν. Όπως λέει η ψυχίατρος δρ Μαρία Λεβέντη στο βιβλίο της Φαντασία, Η Μεγάλη Ντίβα, «ο φόβος θεωρείται η πιο ισχυρή ακινητοποιητική ενέργεια στο σύμπαν, οπότε για να μπορέσουμε να κάνουμε την οποιαδήποτε κίνηση εξέλιξης, θα πρέπει καταρχάς να τον νικήσουμε».

Διάβασε τους 3 τρόπους που προτείνει ο ηθοποιός Τζιμ Κάρεϊ ώστε να νικήσεις τους φόβους σου και να πετύχεις ό,τι ξέρεις πως θα σε κάνει ευτυχισμένη:

1. «Έχετε δύο επιλογές: Αγάπη ή φόβο. Διαλέξτε την αγάπη». Τζιμ Κάρεϊ
Στις αρχές του καλοκαιρού που πέρασε ο διάσημος κωμικός Τζιμ Κάρεϊ κλήθηκε να μιλήσει στην τελετή αποφοίτησης του πανεπιστημίου Maharishi University of Management στην Άιοβα των ΗΠΑ. Σε ένα κατάμεστο θέατρο αποκάλυψε τι πιστεύει ο ίδιος πως μπορεί να υπερνικήσει τους φόβους μας: «Ο φόβος θα παίζει συνέχεια στη ζωή σας και εσείς καλείστε να επιλέξετε σε ποιο βαθμό θα (επιτρέψετε να) γίνεται αυτό. Μπορείτε να περάσετε όλη σας τη ζωή με το να βλέπετε φαντάσματα, να ανησυχείτε για το μέλλον, αλλά τελικά σημασία έχει αυτό που συμβαίνει εδώ, οι αποφάσεις που παίρνετε αυτή τη στιγμή, οι οποίες βασίζονται είτε στην αγάπη είτε στο φόβο. Πολλοί από εμάς διαλέγουν το δρόμο τους βασισμένοι στο φόβο, ο οποίος συχνά είναι μασκαρεμένος ως ''πρακτικότητα''. Αυτό που θέλουμε πραγματικά φαντάζει άπιαστο και νομίζουμε ότι είναι γελοίο να το προσδοκούμε. Έτσι, δεν τολμάμε καν να το ζητήσουμε από το σύμπαν. Αυτό που λέω είναι ότι εγώ είμαι η ζωντανή απόδειξη πως μπορείτε να το ζητήσετε από το σύμπαν».

Χρησιμοποιώντας ένα παράδειγμα από τη δική του ζωή, ο Τζιμ Κάρεϊ αποκάλυψε πως ο πατέρας του δεν πίστευε ότι θα μπορούσε να γίνει κωμικός και έτσι επέλεξε τη λογιστική, κάνοντας μια πιο πρακτική και συντηρητική επιλογή. Ωστόσο κανείς ποτέ δεν μπορεί να μας εγγυηθεί ότι είμαστε ασφαλείς με όποια επιλογή κι αν κάνουμε. Έτσι, όταν ο Κάρεϊ ήταν 12 χρόνων, ο πατέρας του απολύθηκε. «Έμαθα πολλά από τον πατέρα μου», εξήγησε ο ηθοποιός. «Όπως ότι έχεις τις ίδιες πιθανότητες να αποτύχεις όταν κάνεις κάτι που δεν το αγαπάς και όταν κάνεις κάτι που το αγαπάς. Οπότε αξίζει να πάρετε το ρίσκο και να κάνετε αυτό που αγαπάτε... Βγαίνοντας από αυτή την πόρτα σήμερα, θα έχετε μόνο αυτές τις δύο επιλογές: φόβο ή αγάπη. Επιλέξτε την αγάπη και μην αφήσετε ποτέ τον φόβο να σας στρέψει ενάντια στην καρδιά σας». Άλλωστε, όπως λέει και η δρ Λεβέντη στο βιβλίο της, «ο φόβος και η αγάπη είναι διαμετρικά αντίθετες ενέργειες. Όποιος εκπέμπει φόβο δεν μπορεί να εκπέμπει και αγάπη».

2. Δεν είσαι μόνη σου, όλοι είμαστε ένα
Συχνά ακινητοποιούμαστε και δεν τολμάμε να κάνουμε το βήμα προς την κατεύθυνση που θέλουμε, γιατί φοβόμαστε ότι θα χάσουμε την αποδοχή ή την αγάπη των άλλων. Φοβόμαστε πως αν βάλουμε τέλος σε έναν γάμο στον οποίο δεν είμαστε ευτυχισμένες, τα παιδιά μας θα πάψουν να μας αγαπούν. Ίσως ο πατέρας του Τζιμ Κάρεϊ φοβόταν πως αν ανακοίνωνε στους δικούς του ότι ήθελε να γίνει κωμικός αντί για λογιστής, θα εισέπραττε την απόρριψή τους. Όταν όμως συνειδητοποιήσουμε ότι όλοι σε αυτή τη ζωή είμαστε ένα και ότι είναι περισσότερα αυτά που μας ενώνουν από όσα μας χωρίζουν, αυτός ο φόβος του διαχωρισμού σκάει σαν σαπουνόφουσκα. Ο Τζιμ Κάρεϊ στην ομιλία του το έθεσε έτσι: «Όπως κι εσείς, ανησυχούσα πώς θα βγω στον κόσμο και θα καταφέρω κάτι μεγαλύτερο από τον εαυτό μου. Μέχρι που κάποιος εξυπνότερος από εμένα με βοήθησε να συνειδητοποιήσω ότι δεν υπάρχει τίποτα μεγαλύτερο από τον εαυτό μου». Γιατί, όπως εξήγησε, η ιστορία του πατέρα του τον έκανε να συνειδητοποιήσει πόσο σημαντικό είναι να καταλάβουμε πως όλοι σε αυτόν τον πλανήτη συνδεόμαστε: «Μπορώ να σας πω από προσωπική εμπειρία ότι η επίδραση που έχετε στους άλλους είναι το πολυτιμότερο νόμισμα που υπάρχει». Όπως μας θυμίζει η δρ Λεβέντη στο βιβλίο της, δανειζόμενη τα λόγια του Αριστοτέλη, «η ψυχή του ανθρώπου είναι διφυής, η μισή είναι σαν όλο τον κόσμο και η άλλη μισή είναι όλος ο κόσμος». 

Κι αν όλα αυτά σου μοιάζουν γενικά, αόριστα και υπαρκτά μόνο στη σφαίρα της φιλοσοφίας, ο δρ Μάνος Δανέζης, επίκουρος καθηγητής Αστροφυσικής στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, εξήγησε πέρυσι τέτοιο καιρό στην τριημερίδα «Νέες Ματιές στον Κόσμο μας» πως συμφωνεί και η ίδια η επιστήμη: «Η έννοια της διαίρεσης δεν υπάρχει. Είναι προϊόν του εγκεφάλου μας και της φυσιολογίας μας. Τα πάντα μες στο σύμπαν είναι ένα... Η σύγχρονη Φυσική διδάσκει ότι δεν υπάρχουν άνθρωποι απομονωμένοι, δεν τους χωρίζει κενό. Τους συνδέει Φως. Ακτινοβολία. Ο κοινωνικός και ψυχολογικός απομονωτισμός και ο εγκλωβισμός του ανθρώπου στα πλαίσια των όρων "άτομο" και "πρόσωπο" είναι το προϊόν μιας καταρρέουσας πολιτισμικής δομής. Η δομή αυτή αγνοεί τη σύγχρονη επιστημονική σκέψη και δεν κατανοεί ότι εάν νιώθουμε ψυχικά μόνοι είναι γιατί δεν κατανοούμε τη συνέχεια των πάντων μες στο σύμπαν κι ότι η φύση δεν μας γέννησε μόνους, αλλά επιλέξαμε την ψευδαίσθηση της μοναξιάς. Η μοναξιά είναι αποτέλεσμα των δικών μας πράξεων, της δικής μας αντίληψης, της δικής μας άγνοιας». Αν λοιπόν δεν τολμάς να κάνεις όσα ονειρεύεσαι, θυμήσου ότι καμία σου απόφαση δεν μπορεί να σβήσει αυτό το φως που σε συνδέει με όσους αγαπάς. Κανείς δεν πρόκειται να φύγει από τη ζωή σου λόγω των δικών σου επιλογών. Κι αν φύγει, θα είναι δική του επιλογή.

3. Τα εμπόδια στη ζωή μας έρχονται για κάποιο λόγο
Τις περισσότερες φορές που βλέπουμε να ορθώνονται εμπόδια ανάμεσα σε εμάς και τα όνειρά μας, αυτό συμβαίνει γιατί χρειαζόμαστε νέα «εργαλεία» ώστε να τα καταρρίψουμε. Ο Τζιμ Κάρεϊ αναφέρει στην ομιλία του: «Η ζωή δεν συμβαίνει σε εσάς, η ζωή συμβαίνει για εσάς... Εγώ κάνω μια συνειδητή επιλογή: να βλέπω τις προκλήσεις ως κάτι ωφέλιμο, ώστε να τις αντιμετωπίζω με τον πιο παραγωγικό τρόπο». Σκέψου, μήπως υπάρχει κάτι που λείπει προκειμένου να συμπληρώσεις το παζλ της ευτυχίας σου; Η πίστη στον εαυτό σου, για παράδειγμα; Έχεις δείγματα πως συγκεκριμένα προβλήματα εμφανίζονται ξανά και ξανά στο δρόμο σου; Τα αντιμετωπίζεις πάντα με τον ίδιο τρόπο; Μήπως χρειάζεται να δοκιμάσεις κάτι καινούριο; Μίλησε με κάποιον που εμπιστεύεσαι και έχει τις σχετικές γνώσεις, ρώτησε ό,τι θέλεις να μάθεις, ψάξε στο ίντερνετ. Βρες νέα εργαλεία κι αν δεν υπάρχουν, ίσως ήρθε η ώρα να τα εφεύρεις μόνη σου!

Δες την ομιλία του Τζιμ Κάρεϊ ΕΔΩ!
Και την ομιλία του δρ Μάνου Δανέζη ΕΔΩ!

Μπορείς να διαβάσεις το άρθρο και στο queen.gr!