Δεν διαχειριζόμαστε τα προβλήματα, ούτε καν το χρόνο, όπως λέγαμε παλιά, αλλά τη δική μας θέση απέναντί τους, λένε οι life coaches της Νέας Εποχής.



Πιάσε το χέρι μου κι έλα να βγούμε από την κινούμενη άμμο της αρνητικής ενέργειας. Το ξέρω, νιώθεις παγιδευμένη. Κι εγώ έτσι νιώθω.

Προσπαθούμε να κινήσουμε τα πόδια, αλλά έχουν εγκλωβιστεί σαν σε έναν αόρατο αλλά πανίσχυρο κύκλο που έχει χαραχτεί γύρω μας. Οι ώμοι γέρνουν, τα γόνατα λυγίζουν, το κεφάλι σκύβει κάθε φορά που τα πόδια βουλιάζουν ενώ προσπαθούν μάταια να κινηθούν, να βγουν από τον κύκλο.
Μα δεν είναι μόνο το βάρος στο σώμα που είναι ασήκωτο.

Η καρδιά βουλιάζει κι εκείνη κάθε μέρα που περνάει. Σφίγγεται, πετρώνει, αλλά ματώνει δίχως τέλος. Πονάει πολύ.

Ο νους μοιάζει να έχει παραλύσει. Διαγράφει τους δικούς του κύκλους, ρωτώντας ξανά και ξανά τη μόνη ερώτηση που μας ρουφά όλο και πιο κάτω, όλο και πιο πολύ, στην αρνητική ενέργεια, τα πτωτικά συναισθήματα και την ακινησία.

«Γιατί;».

Αχα! Μήπως από εκεί ξεκινάει όλο αυτό; Μήπως ο νους μας μας έχει στήσει παγίδα και μας έχει πιάσει γερά κι ολοκληρωτικά; Καθόλου δεν έχει παραλύσει. Δουλεύει και μάλιστα εντατικά, μόνο που δουλεύει αυτόνομα, χωρίς να ρωτάει την καρδιά. 

Πιάσε λοιπόν το χέρι μου κι έλα να βγούμε από την κινούμενη άμμο.

Η ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ ΕΡΩΤΗΣΗ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ…
…είναι «Γιατί;». Αυτήν ακούω περισσότερο αυτό το καλοκαίρι. Από τα πιο απλά «γιατί;» («γιατί αυτή τη μία εβδομάδα που είχα άδεια χάλασε ο καιρός;», «γιατί το παιδί αρρώστησε στις διακοπές;», «γιατί η συνάδελφος άλλαξε δουλειά μέσα στο καλοκαίρι αφήνοντας ξεκρέμαστο ολόκληρο το τμήμα;»), μέχρι τα άλλα, τα πιο ύπουλα κι επικίνδυνα, τα «γιατί δεν μ’ αγαπάει;», «γιατί κι άλλη μείωση στο μισθό;», «γιατί δεν βρίσκω δουλειά;», «γιατί σε μένα;»...

Την κάνουμε διαρκώς κι εγώ κι εσύ στον εαυτό μας. Σαν να πατιέται ένα κουμπάκι στο μυαλό μας και με κάθε αναποδιά, είναι η πρώτη μας σκέψη.

Μα είναι η σκέψη εκείνη που μας βουλιάζει στο βούρκο της αρνητικότητας. Διότι δεν μας πάει πουθενά. Μόνο γεννά κι άλλα «γιατί;» και μολύνει την καρδιά μας με ένα από τα πιο τοξικά συναισθήματα, την αδικία. 

Μας αδικεί ο άνθρωπος που βρίσκεται δίπλα μας ή απέναντί μας, μας αδικεί η κατάσταση στην Ελλάδα που δεν λέει να φτιάξει, μας αδικεί ο εργοδότης μας, μας αδικεί ο καιρός, μας αδικεί το σύμπαν όλο.

Εαυτέ μου, σε σένα που έχεις παγιδευτεί σ’ αυτήν την κινούμενη άμμο, σου έχω νέα: σπάνια ένας άνθρωπος ενεργεί με σκοπό να αδικήσει. Ναι, υπάρχουν και αυτές οι περιπτώσεις, αλλά αν πιστεύεις ειλικρινά ότι ο άνθρωπος που έχεις δίπλα σου ξυπνάει το πρωί διερωτώμενος «πώς θα την κάνω να νιώσει απαίσια;», τότε ξέρεις και ότι τελικά δεν έχει καμία θέση στη ζωή σου.

Και σου έχω κι άλλα νέα: ο καιρός και το σύμπαν, να είσαι σίγουρη, δεν ασχολούνται με τις διακοπές και την άδειά σου.

Το σύμπαν όμως αφουγκράζεται. Πιάνει τα σήματα που του στέλνουμε. Πιάνει τη θέση μας, τη θέση που έχουμε επιλέξει να πάρουμε στη ζωή, και μας στέλνει ό,τι μας αναλογεί. Έτσι έλκουμε όσα έλκουμε: οι ενέργειες που εκπέμπουμε συντονίζονται με τις ενέργειες που βρίσκονται «εκεί έξω». Και η ερώτηση «γιατί;», με όλη την αδικία που κουβαλάει και που φορτώνει στους δικούς μας συναισθηματικούς ώμους, κάθε άλλο παρά θετικές ενέργειες έλκει. 




MANAGEMENT ΤΟΥ 1930 ή LIFE COACHING ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ;
Στους κύκλους του management και όσων ασχολούνται με στρατηγικές επίλυσης προβλημάτων είναι πολύ δημοφιλής «η τεχνική των 5 “γιατί;”», την οποία εφηύρε στα 1930 ο Sakichi Toyoda, ιδρυτής του κολοσσού Toyota. Όταν παρουσιάζεται, λένε, ένα θέμα προς επίλυση και ειδικά ένα επαναλαμβανόμενο, που προκύπτει ξανά και ξανά, ρώτησε «γιατί;» πέντε φορές και θα φτάσεις στη ρίζα του προβλήματος. Τα «5 “γιατί;”», αναφέρουν οι ειδικοί, χρησιμοποιούν αντίμετρα, παίρνεις δηλαδή μέτρα για να αποτρέψεις το πρόβλημα από το να προκύψει ξανά.

Στο 2017, όμως, οι σύγχρονοι life coaches γνωρίζουν πια καλά ότι η ουσία του management είναι πως για να διαχειριστείς οτιδήποτε, χρειάζεται πρώτα να διαχειριστείς τον εαυτό σου: δεν διαχειριζόμαστε τα προβλήματα, ούτε καν το χρόνο, όπως λέγαμε παλιά, αλλά τη δική μας θέση απέναντί τους. Δεν αρκεί κανείς να αντι-δρά, να παίρνει αντί-μετρα, – χρειάζεται να παίρνει θέση.

Οι life coaches με νέα συνείδηση γνωρίζουν επίσης πια καλά τα μυστικά του Νόμου της Έλξης και πως έλκουμε αυτό στο οποίο δίνουμε την ενέργειά μας. Ρωτώντας «γιατί;», εστιαζόμαστε στο πρόβλημα (αρνητική ενέργεια) και μένουμε σε αυτό, ακόμα και αν πιστέψουμε ότι έχουμε βρει τη ρίζα του. Χρειάζεται να εστιαστούμε στη λύση (θετική ενέργεια) και αυτή, όπως πάντα, βρίσκεται μέσα μας, στον τρόπο που σκεφτόμαστε.

ΑΛΛΑΞΕ ΤΙΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙΣ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ ΚΑΙ ΘΑ ΑΛΛΑΞΟΥΝ ΟΛΑ
«Και τι μπορώ, δηλαδή, να σκεφτώ αντί για το “γιατί;” που μου έρχεται αυτοματικά στο νου και που με εγκλωβίζει στην αρνητικότητα, κάθε φορά που προκύπτει μια δυσκολία ή ένα εμπόδιο;», αναρωτήθηκα όταν άκουσα τον life coach Μιχάλη Χριστοδούλου να αναλύει στο σεμινάριό του Reset: Επικοινωνία τον φαύλο κύκλο στον οποίο μας βάζει όλους η συγκεκριμένη ερώτηση.

Η απάντηση ήταν απλή, αλλά ξαφνικά όλα έβγαλαν νόημα και τα κομμάτια του παζλ ενώθηκαν στο μπερδεμένο μου μυαλό.

«Πώς μπορώ να…;»

Ναι, αυτή είναι μια ερώτηση που μπορεί και στοιχίζει τη σκέψη και το συναίσθημά μου και που με συντονίζει με τη θετική ενέργεια η οποία θα γεμίσει το κενό ανάμεσα σε εμένα και τον άνθρωπο απέναντί μου με αγάπη.

Αυτή είναι μια ερώτηση που μπορεί να με κινητοποιήσει ώστε να βγω από τον βάλτο της αρνητικότητας και της αδικίας και να αναζητήσω τη λύση.

Και που εντέλει με βάζει στη θέση που μου αξίζει: στη θέση ενός ανθρώπου που είναι ο ίδιος υπεύθυνος για τον εαυτό του και όσα επιτρέπει να συμβαίνουν στη ζωή του. 


*Περισσότερες πληροφορίες για τα σεμινάρια του life coach Μιχάλη Χριστοδούλου εδώ ή στο τηλ. 6931393439.

Πρώτη δημοσίευση: kisslaurenne.com <3