Τελειώνοντας μια συνεδρία γιόγκα φεύγεις από την αίθουσα με μια αίσθηση ηρεμίας, ζωντάνιας, πληρότητας και ισορροπίας. Ακόμα κι αν αυτό γίνει το πρωί και μετά σε περιμένει η τρέλα της καθημερινότητας, η συγκεκριμένη αίσθηση κρατάει για πολλή ώρα κι ας πέφτουν δίπλα σου σαν βόμβες οι απαιτήσεις της δουλειάς, των παιδιών, του σπιτιού και όλων εκείνων που θα μπορούσαν να μας χαλάσουν τη μέρα - αλλά δεν τα καταφέρνουν.

Γιατί, πέρα από την ευελιξία και την ενδυνάμωση του σώματος, η γιόγκα μάς χαρίζει αρμονία. Λένε πως σημασία δεν έχει τι συμβαίνει γύρω μας, αλλά ο τρόπος που εμείς το αντιλαμβανόμαστε και το διαχειριζόμαστε. Τι θα γινόταν, λοιπόν, αν μεταφέραμε στο γραφείο τις αρχές της γιόγκα, ώστε να βρίσκουμε και να διατηρούμε αυτή την κατάσταση αρμονίας, προστατεύοντας έτσι τον εαυτό μας από άγχος, αρνητικές σκέψεις και συναισθήματα;

Να, λοιπόν , 3 μαθήματα που μας διδάσκει η γιόγκα και μπορούν να μας βοηθήσουν να αντεπεξέλθουμε στην καθημερινότητά μας, ακόμα κι αν δεν έχουμε κάνει ποτέ γιόγκα.

1. Δήλωσε την πρόθεσή σου

Συχνά, στην αρχή ενός μαθήματος γιόγκα δηλώνουμε σιωπηλά ο καθένας την πρόθεσή του: αγάπη, εμπιστοσύνη, ελευθερία, ευγνωμοσύνη, συγχώρεση... Πόσο καιρό έχεις να σκεφτείς γιατί είσαι στη συγκεκριμένη δουλειά (πέρα από το ότι περιμένεις στο τέλος κάθε μήνα το μισθό σου); Τι θέλεις να πετύχεις; Πώς θέλεις να αισθάνονται οι πελάτες της επιχείρησης στην οποία δουλεύεις; Συνήθως παγιδευόμαστε στις καθημερινές υποχρεώσεις που έχουμε να ολοκληρώσουμε, ξεχνώντας το σκοπό της θέσης μας. Βλέπουμε το δέντρο και χάνουμε το δάσος. Αν όμως έχουμε μια σαφή εικόνα του σκοπού για τον οποίο δουλεύουμε, τότε αυτόματα όλο αυτό αποκτά νόημα. Κι όταν γνωρίζουμε το νόημα, τα διάφορα εμπόδια που παρουσιάζονται εμπρός μας μεταμορφώνονται σε σκαλοπάτια τα οποία χρειάζεται να κατακτήσουμε για να φτάσουμε κάπου. Σκέψου την κοπέλα που σου φτιάχνει τον καφέ στο κυλικείο κάθε μέρα: Πώς γίνεται και τους εξυπηρετεί όλους με χαμόγελο, ακόμα και εκείνον τον παράξενο τύπο που το μόνο που δεν της ζητάει είναι να έχει πέντε φουσκάλες ο ελληνικός του; Πιθανότατα έχει στο μυαλό της τον σκοπό για τον οποίο κάνει τη δουλειά της, να προσφέρει δηλαδή στους πελάτες της τον καλύτερο καφέ που μπορεί. Η δική σου πρόθεση όσον αφορά τη δουλειά ποια είναι;

2. Αγκάλιασε τη μοναδικότητά σου

Το σώμα κάθε γιόγκι και γιογκίνι, δηλαδή κάθε ασκούμενου και κάθε ασκούμενης της γιόγκα, είναι διαφορετικό, γι' αυτό και, για παράδειγμα, ο «Πρώτος Πολεμιστής» καθενός είναι σίγουρα διαφορετικός από των υπολοίπων μέσα στην αίθουσα. Αυτό που ισχύει για το σώμα μας μέσα στο στούντιο της γιόγκα ισχύει και για την όλη μας την προσωπικότητα στη ζωή μας. Καθένας έχει τα δικά του χαρίσματα, τις ξεχωριστές του γνώσεις, τον δικό του τρόπο να λειτουργεί. Με το να συγκρίνουμε τον εαυτό μας με τους άλλους δεν βγαίνει τίποτα εποικοδομητικό. Σίγουρα μπορεί να μας εμπνεύσει η επιτυχία κάποιου άλλου στο χώρο που δουλεύουμε, αλλά πολύ λίγες φορές αξίζει τόσο ώστε να την αντιγράψουμε στο 100%. Και ακόμα λιγότερες φορές είναι εφικτό να καταφέρουμε ακριβώς το ίδιο. Γιατί καθένας άλλωστε έχει το δικό του σκοπό και τα δικά του μέσα προκειμένου να φτάσει σε αυτόν. Αν παρατηρείς συνεχώς τους άλλους στο μάθημα της γιόγκα, είναι πολύ πιθανό να μην καταφέρεις ποτέ να κάνεις την καλύτερη «Κόμπρα» που μπορείς. Αν συνεχώς τρέχεις να «κοπιάρεις» τον μεγαλύτερο ανταγωνιστή της εταιρίας, το πιθανότερο είναι να μην σου έρθει ποτέ εκείνη η ιδέα που θα έκανε τη διαφορά.

3. Βρες την ισορροπία ανάμεσα στην προσπάθεια, τη χαρά και τη χαλάρωση

Κάθε φορά που εκπνέοντας τεντώνεις ακόμα περισσότερο ολόκληρο το σώμα σου, νιώθεις ένα κύμα ικανοποίησης να σε πλημμυρίζει. Κι έπειτα, έρχεται η ώρα να απολαύσεις τη χαλάρωση στη στάση του παιδιού. Σε κάθε μάθημα γιόγκα η προσπάθεια εναλλάσσεται με την απόλαυση και τη χαλάρωση. Μήπως στη δουλειά «τεντώνεις» συνεχώς τους μυς του μυαλού σου, παρακάμπτοντας εντελώς το κομμάτι της χαλάρωσης και ξεχνώντας εκείνο της χαράς; Τι θα γινόταν αν η κοπέλα στο κυλικείο που αναφέραμε νωρίτερα έβαζε το κεφάλι κάτω και απλώς ετοίμαζε δεκάδες καφέδες, τον έναν μετά τον άλλο; Αν δεν είχε αποφασίσει να κοιτάζει καθέναν στα μάτια και να του αφιερώσει μερικά δευτερόλεπτα ώστε να ανταλλάξουν μια κουβέντα; Θα ένιωθε εγκλωβισμένη σε μια δουλειά από την οποία δεν θα αντλούσε καμία ικανοποίηση. Πόσο θα άντεχε; Εξαρτάται – σίγουρα όμως όσο καιρό θα έμενε στη συγκεκριμένη δουλειά δεν θα ένιωθε ευτυχισμένη. Γνώρισε, λοιπόν, τους συναδέλφους σου και μοιραστείτε τις μικρές σας νίκες. Οργανώστε μικρές εξόδους που θα «δέσουν» την ομάδα. Το αν θα πάτε για καφέ ένα απόγευμα που θα έχετε τελειώσει λίγο πιο νωρίς ή αν θα κανονίσετε να παίξετε σαν ομάδα paintball, εξαρτάται από εσάς. Το σίγουρο είναι ότι την επομένη στο γραφείο θα έχουν όλοι καλύτερη διάθεση και για δουλειά και για συνεργασία. Κι επειδή όλοι έχουμε την τάση να πνιγόμαστε μέσα στις αμέτρητες υποχρεώσεις, θύμισε στον εαυτό σου ποιες στιγμές σε κάνουν χαρούμενη στη δουλειά. Σίγουρα υπάρχουν, απλά συχνά τις προσπερνάμε!

Μπορείς να διαβάσεις το blogpost και στο queen.gr!